Jonge Mei

[p. 47]

Beeldende liederen II

[p. 49]

't Brugje.

Over 't blinkend stille water

waarin groene wieren wonen,

witte kanten, in de klater,

en ijsblanke luchtpatronen.

Ligt het brugje, 't geele oude,

gladjes naar het dorp benee,

't baasje dat de wacht moet houden

leeft ermee en woont ermee.

't Oude brugje staat parmantig

of 't er altijd had gestaan

fijn en sterk en kort en kantig

tegen 't lager dorpje aan.

't Baasje aardt heel naar zijn brugje

bei zien brons of bei zien geel

alnaar dat het overluchtje

geeft van storm of zon penseel.

[p. 50]

 

Bei, dragen zij donkre nachten

 

lijk hun jaren, om hun hoofd,

 

bei, gebukt van regenmachten,

 

bei van zonne mulv gestoofd.

 

 

 

Als het oudje op de brug staat

 

met zijn pijpske in zijn hand

 

is 't of hij van 't hout niet vrij staat

 

met het brugje 't alle kant.

 

 

 

Meester van de wip en klakken

 

meester van het putje geld!

 

slechts zijn oortje te verlakken

 

is hij meer nog op gesteld.

 

 

 

Jaren ken ik ze er samen

 

in dien Hollandsch groenen ring,

 

ken ik ze, zoo zonder namen

 

als 'n blijvend samending.

 

 

 

't Baasje en het blanke brugje

 

't brugje in de groene wei

 

met 't torentje in 't rugje

 

wei en huisjes rond, terzij....