Wat zang en melody

[p. 26]

Ik heb in verre verre stad.

Ik heb in verre verre stad
een zuiver meiske liefgehad
het zuiver meiske minde mijn
en wilde eeuwig van mij zijn.

Maar eeuwig is een lange tijd
heel lang voor éen aanminnigheid,
ik heb ze dat toen ook gezeid;
toen werd ik 't minlijk meiske kwijt.

Toen heb ik nog in meenge stad
zoo menig deernke liefgehad
maar als ik dacht haar lief te zijn
minde mijn hart het meiske mijn.

[p. 27]

 

Dan ging ik naar de stad weerom

 

en zocht er al de wijken om

 

en zocht er gansch een langen tijd

 

naar mijne lief voor d'eeuwigheid.

 

 

 

Van wanhoop ziek, en zoekens-moe

 

ging ik toen naar den hemel toe,

 

daar stond zij bij de englenwacht

 

in witte zij, met bloemendracht.

 

 

 

Zij lachte toen ik nader kwam

 

en zacht haar in mijn armen nam,

 

en vroeg haar of zij wilde zijn

 

voor eeuwig 't zuiver meiske mijn.