Wat zang en melody

[p. 34]

Najaar.

Een gouden brand was uit de lucht gebroken
en zette al de heêmlen ver in vure-gloed,
de landen lagen stil den einder tegemoet
vol gouden vlammen, op hun groen ontloken

als gouden rozen, in 't wilde uitgebroken.
De wegen waren stil aan onzen voet
en al de luchten luisterden naar 't zoet
gejool van vogel boven ons, die sproke

uitzong rondom ons lichte hoofd, en bracht
ze met gejuich tot aan het gouden licht: -
wij hebben op den heuvel dicht bijeen gewacht,

onze adem zong een lied te zamen, zacht,
de harten, en de handen drongen dicht....
en bijsterbang kwam om ons hoofd, de nacht.