Wat zang en melody

[p. 68]

Nocturne.

Zoetjes zoetjes strijkt de zoele avondwind

om ons hene

wij alleene

gaan in 't stille; stille voetstap zwindt.

Zilvren daken, zilvren sterren

boven ons,

en in 't verre

twink'len, glansen,

breiden, dansen,

lonken, lachen naar ons neer

wij, wij twee, 't en is niets meer.

Zoetjes zoetjes zingen voeten

gaande vlugjes,

zuchtgeruchtjes

slippen mee als fluistergroeten

van den stillen stillen avond

van den luister-stillen nacht.

[p. 69]

 

Stille stille bloeit de avond

 

stille stille bloeit de nacht!

 

windgedein als wiekenroeien

 

zilvren schimmen ijl opbloeien,

 

zweven om ons, deinen zacht.

 

 

 

stille stille zoete nachte,

 

hoog gewrochte zilvren wachten

 

deinen, nijgen langs ons heen

 

niets is dan wij twee alleen.

 

 

 

Zoetjes, zoetjes zoetjes gaan wij, gaan wij door den stillen avond

 

door den luisterstillen nacht

 

wij alleene

 

vast als eene

 

oogen vol van droomen, zacht.