Voetje van de vloer

[p. 20]

[p. 21]

De hanen

Ik zag laatst in een vreemde stad
vier hoge torens staan.
Op elk van die vier torens zat
een grote gouden haan.

Ze keken ieder voor zich uit.
Waar keken ze toch naar?
Naar Noord, naar Oost, naar West en Zuid.
Ik vroeg: wat zie je daar?

De eerste zei: ‘Ik zie de Pool
met sneeuw en ijs in 't rond,
een Eskimootje gaat naar school
in spierwit berenbont.’

De tweede zei: ‘'k Zie in de zon,
- die is daarginds zo heet -
een jongetje dat bij een bron
rijst met twee stokjes eet.’

En weet je wat de derde zag?
Een Indianenkind.
- Wat zoekt het? - 't Zoekt de hele dag
een spoor dat het niet vindt.

Toen zei de vierde: ‘'k Zie een land,
waar hoge palmen staan.
Een negermeisje zit op 't strand,
een strooien rokje aan.’

[p. 22]

 

‘Och, goede hanen’, riep ik toen,

 

‘och, doe mij een plezier,

 

wil je ze daar de groeten doen

 

van alle kindren hier?’