Lente-maan

[p. 51]

[In diepen duizel]

In diepen duizel
Te hel voor peilen
Staan van weêrskanten
De afgronden open:
Spiegels van oogen
Waarin verijlen
De blikken die ze in
Elkander doopen...

Elk stralend antwoord
Brengt feller vragen:
In lichte bloemen
Naaktlichte harten

[p. 52]

 

Wier vlotte luisters

 

Voor luisters vagen,

 

Nu lavend glanzen,

 

Dan flitsend smarten...

 

 

 

Wat vleuglen dragen

 

Dit bijster zweven,

 

Wat broze bruggen,

 

Maanregenbogen,

 

Tusschen de kolken

 

Van dood en leven,

 

Van lokkende onmacht

 

En alvermogen?...

 

 

 

Ik luik mijn oogen:

 

Daar was een morgen

 

Zoo hoog en heilig

 

Als kort van duren:

[p. 53]

 

Ik zie zijn oogen

 

Mij nog verborgen

 

De veilige opvaart

 

Door hemels vuren...

 

 

 

Ik luik mijn oogen:

 

Daar was een avond

 

Zoo wijd en innig

 

Na troostloos zwerven,

 

Die mij zou bedden

 

Voorgoed gehavend

 

Met al de dingen

 

Die lijdlijk sterven...