Tusschenspelen

[p. 107]

Beginregels

Aloppermachtigste van harts gelieven,	26
Ben ik nog iets meer en anders	94
Ben ik zoo trotsch, ben ik zoo vreemd?	24
Daareven sloeg de merel uit	98
Dan valt opeens weêr in de nieuwe stilte,	43
De late helle winterdageraad	20
De lucht dungrijs; langs siddrende rozen	92
De zon zelf donkerde tot zwart verraad -	28
Eén is op de waatren	78
Een zware slaper was 'k altijd,	68
Eindloos eindeloos	96
... En allen weenen:	27
Even trouw en na als gij mijn eigen	9
Gij werdt zoo na aan 't hart van moeder zee getogen,	11
Had ik ooit of immer iets te maken waar ik was?	13
Het vrome leven in zijn goeden tijd	55
Het werd gewoon allengerhand	63
Hier was tot nu met smart altoos geheel	49
'k Hoef niet te weten	18
Hoe komt doorheen	16
Ik was bij die vertrouwden	102
In 't huis van Smart, waar ik belandde	91
Kon even waarheid worden wat langs straat	48

[p. 108]

Lang en diep,	33
Met mijn oude oogen...	81
Niets als de dood om leven van te leeren!	15
Nu er geen plaats bleek voor uw oud karkas	77
Nu gaat de weerld verkleed	52
Nu 'k eindlijk heb geleerd	60
O bleekste god, met wien dit hart geen bond	56
Ons lange samenspraak	57
Ontmanteld met het donkerend getij,	21
Onzienlijk aangezicht dat in mij weent	51
Ook nu, als altijd weêr, drong even door	86
Open en dicht in zonneschijn en regen gaat	76
Tusschen dag en donker	84
Uit verdroomden zomerslaap,	89
Vanavond sluit de zomertijd	39
Vóor de maskers vallen,	65
Wanneer gij thuiskeert, als gij zeker zult,	50
Weêr spreidt de nieuwe sneeuwval zijn damasten	101
Weet je nog van den anderen keer,	22
Wel hadt gij groot en schoon gelijk	45
Wie kan in onverschilligheid bestaan	12
Wordt liefde in 't eind gelijk elk wereldsch goed,	59
Wij staan (dank God, tezamen!) verdoold in 't labyrinth!	7
Zoekt gij minnen buiten sterven?...	30
Zoo en niet anders ging het toe	37