Geestigh liedt-boecxken

[p. 6]

Van Gysjen, en Tryn Luls.

Stem: Si c'est pour mon pucellage.

So haest as Gysjen had vernomen
Dattet Kermis was in Stee,
Namsen tuygh, sen poppe-goed mee,
Om wat eerlyck uyt te komen,
Stack hy heeren op syn hoedt,
Wangt de Eer is 't waerdste goedt.

2. Gysjen is na Stee ghevaren
Met Tryn Luls syn lieve Sangt,

[p. 7]

 

't Was de moyste Meyd van 't langt,

 

Dus most hy syn eer bewaren

 

Daer hy in was op evoet,

 

Wangt de Eer is 't waerdste goedt.

 

 

 

3. Als de Kramers Gysjen sagen,

 

Riepen sy, kom koop wat vaar!

 

Wilje niet? ick houme waar,

 

Gysje dorster niet nae vragen,

 

Soo eerlyck was syn gemoedt,

 

Wangt de Eer is 't waerdste goedt.

 

 

 

4. Door 't gequel en stadigh bidden,

 

En op Tryntjen Luls versoeck

 

Koft hy noch ien lange koeck,

 

Die brack hy doe iuyst in 't midden.

[p. 8]

 

Deynckt! wat Liefd' en Eer al doet?

 

Wangt de Eer is 't waerdste goedt.

 

 

 

5. Gysjen gingh wringen en duwen

 

D'hiele koeck in sen holle mongt,

 

Sagger uyt soo kakelbongt,

 

Datter ien mensch schier souw of gruwen,

 

Soo eerlyck had hy gewroet,

 

Wangt de Eer is 't waerdste goedt.

 

 

 

6. Onder 't brassen en dit slempen,

 

Wou noch Gys eynckel te bier:

 

Sus, sey Tryn, 't is gien benier,

 

Stee-Luy souwen daer op schempen:

 

Latet, 't is de beste voet,

 

Wangt de Eer is 't waerdste goedt.

 

 

[p. 9]

 

7. 's Nachts ging Gysjen Tryntjen prysen,

 

En hy sey, gy bint so moy,

 

Was ick nou met iou in 't hoy,

 

Daer sou ick iou iens bewysen

 

Hoe men wet-liefs eeren moet,

 

Wangt de Eer is 't waerdste goedt.

 

 

 

8. Sus, sey Tryntjen, houwtje hangden,

 

Of ick wort aers uyt me kraft,

 

Wilde wat doen, so doettet saft,

 

Hebje gien Eer! wat duysent schangden,

 

 

 

'k Rae niet gijsjen datjet doet,

 

Wangt mijn eer is al mijn goet.

 

 

 

9. Ongder dit stormen en dit woelen,

 

(Seyden hy:) wel Trijntjen Luls,

[p. 10]

 

Maackje hier om soo veul spuls!

 

Ghy meucht immers mijn wel voelen

 

Van men hooft al tot me voet,

 

Wangt mijn Eer is oock mijn goet.

 

 

 

10. Nou Gijs (sey sy) laet die woorden,

 

Praatme niet mier vande Eer,

 

Maar as je wilt so komt vry weer,

 

Ick miende, gy souwt myn vermoorden,

 

Och het eyndt dat was soo soet!

 

Adieu mijn eer mijn waerste goet.

 

 

 

11. Vrome Dochters rijck in Eeren

 

So ghy vreest de schande groot,

 

Gheeft u selven so niet bloot:

 

Wilt van Gijsjen niet begeeren.

[p. 11]

 

Wildy sijn ghe-eert, ghegroet:

 

Wangt u Eer is 't waerste goet.