Geestigh liedt-boecxken

Klagh-Liedt,

Stem:
Hoe lang sal ick met heete tranen, &c.

Moy Aaltjen is 't so haest vergeten,
Mijn lang vervolgh van dagh en nacht?

[p. 161]

 

De schoone tijd die ick heb versleten,

 

En met u wil heb door-gebracht:

 

In vriendlijckheyt, in vrolijckheydt,

 

In vryicheyt, en soeticheyt van praet,

 

Van 's nachts tot 's morghens en des avonts laet?

 

 

 

2 Mijn Vrunden smaet, en 's Vaders toren,

 

Die heb ick om u, in 't begin,

 

Met sware dreyging moeten hooren:

 

Maer 't gingh so haest my uyt als in,

 

Dat bleeck so dick // wanneer als ick

 

Een blinck of blick // van u schoon ooghen sach,

 

So bleef ick by u den geheelen dach.

 

 

 

3 Hoe dick nam ick u ted're handen,

 

En drucktens' aen myn slincker borst?

[p. 162]

 

Daer my het binnenst' scheen te branden,

 

Van 't geen dat ick nauw spreken dorst:

 

Daer wenst' ick mijn // een vensterkijn,

 

Van Kristalijn, of van sijn spieghel glas,

 

Dat ghy mocht sien hoe ick te moede was.

 

 

 

4 So 'k by myn hart had konnen komen,

 

Ick hadd' het met eerbiedicheydt

 

Stracx uyt sijn legher-stee genomen,

 

En in u lieve schoot gheleyt,

 

So lief waerdy // de siel van my,

 

Docht ick dat ghy, so wulleps waert van sin?

 

En so lichtvaerdich oock in uwe min.

 

 

 

5 Daer ick ter Werelt heb genoten,

 

De vrucht diemen verkryghen kan:

[p. 163]

 

Daer wert mijn nu de deur ghesloten,

 

En men hout daer een ander an.

 

Hoe sydy nuw // voor my so schuw?

 

Of wien heeft u, so schandelijck gheraen,

 

Dat ghy my hebt dees trots en spijt ghedaen?

 

 

 

6 Wat moochdy in u selven dencken,

 

Wanneer als ghy eens oversiet:

 

Mijn leurtjens en kleyne geschencken?

 

Of 't geender by ons is gheschiet?

 

So hier, so daer // ghy weet wel waer,

 

Met wat gebaer, en gantsch verslingert hert,

 

Was ick ghestaech in uwe min verwert.

 

 

 

7 Wat woorden sijnder wel ghesproken,

 

Bedencktse eensjens in uw geest?

[p. 164]

 

Wat Eden hebje mijn ghebroken?

 

't Is wonder datje niet en vreest:

 

Dat ick u eens // met vry wat reens,

 

Yet ongemeens // sal spelen op een tijd,

 

Is dat myn liefde noch verkeert in nijdt.

 

 

 

8 Gaet heen geveynsde Kourtesane,

 

Begogelt d'oogen, en het breyn;

 

Met uwe Kokedriele trane,

 

Van den verdwaesden Kapiteyn:

 

Dien blooten bloet // van wien ghy 't goet

 

Meer als 't gemoet, en dat men reden acht,

 

Versteurt mijn niet. vaart wel en voort genacht.