Groot lied-boeck (1975-1983)

Groot lied-boeck

(1975-1983)–G.A. Bredero– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 445]
Ga naar tekstkritische notentekstkritische noten CXXXVI Bruylofts-Dicht, Ter eeren Dieryck Greaerts Doots-Hooft, ende Harminia Pietersdr. Vinckx Doen laestmael alle sorgh en angst my vvas ontoghen,Ga naar voetnoot1 Verleyt door het ghedacht, dat gins, en vveder svveeft,Ga naar voetnoot2 Is myn vermoeyt ghemoet, door mymeringh, ghevloghenGa naar voetnoot3 Ter plaetsen daer't vvat vreemts, en nieus vernomen heeft:Ga naar voetnoot4 5[regelnummer] De goude Son vertrock, om van't ghe-ren te rusten,Ga naar voetnoot5 De schaduw vverde groot, vvant, siet, den avont viel, Het Purper-root verschoot, den droom-God yling sustenGa naar voetnoot7 Al juyterend in slaep. Des Wint-heers vvoeste siel,Ga naar voetnoot8 Die sweem, hy valt, hy vat, en knelt syn sack met vvinden,Ga naar voetnoot9 10[regelnummer] Tot datse tocht, noch storm, maer swoele suchtjens snoof:Ga naar voetnoot10 Voort quam de swarte nacht de open locht verblinden,Ga naar voetnoot11 Vermits sy't bruyne kleet voor al de Wolcken schoof.Ga naar voetnoot12 Doen gaven sich in rust 't ghevoghelt, en de dieren, De redelycke mensch, en't onvernufte vee,Ga naar voetnoot14 15[regelnummer] De hard-geschubde-vis, de raesende revieren,Ga naar voetnoot15 Iae selfs den grooten Al was in syn legher-stee.Ga naar voetnoot16 Maer de verliefde Maen, verselschapt met haer sterren,
[pagina 446]
Die nam dees schoonen tydt, so wel gheleghen, waer,Ga naar voetnoot18 Sy scheen haer bloode lief, Endimeon, te serren,Ga naar voetnoot19 20[regelnummer] Om dat hy soude eens verneuckelen met haer.Ga naar voetnoot20 Maer wat? Den droomaert liep en is verbaest verscholen,Ga naar voetnoot21 Om dat sy dede dat de minnaer best betaemt,Ga naar voetnoot22 Waer over de godin heel hoofdeloos ginck dolen,Ga naar voetnoot23 En çierde't blonde licht met root-verwige schaemt. 25[regelnummer] Strackx quam daer een gekrack van blixem ende donder,Ga naar voetnoot25 Van balderend gebarst die scheurde't groot gewelf:Ga naar voetnoot26 Ick hoordent, ende sacht, ô goden, ist niet wonder!Ga naar voetnoot27 Dat ick schier hallif doot, noch raeckte tot myn self?Ga naar voetnoot28 Den Hemel glom als vyer, de schitterige stralenGa naar voetnoot29 30[regelnummer] Bemisten't doncker velt, versilvert door den douw:Ga naar voetnoot30 Met sagh ick Venus Koets al sachtjens neder dalen,Ga naar voetnoot31 Waer op sy selver sat, wel statigh inden rouw,Ga naar voetnoot32 De Min, haer Soon, die socht zyn Moeder te verquicken Met troetel-treckjes, en met scharsery en boert,Ga naar voetnoot34 35[regelnummer] Met duysent Fabeltjens, met kussen, sabbren, licken,Ga naar voetnoot35 Dan het was al om niet, sy was te seer ontroert.Ga naar voetnoot36 Terwijl den Iongen haer naer wenschen niet kon paeyen;Ga naar voetnoot37 Soo heeft hy lange-vvyl al stommeling ghepruylt,Ga naar voetnoot38 En als hy sagh zyn Mem soo bitterlijcken schraeyen,Ga naar voetnoot39 40[regelnummer] Heeft hy luyd, op zyn kints, geballickt, en gehuylt,Ga naar voetnoot40
[pagina 447]
Vrou Venus om zyn druck een vveynigh te versachten, Geveynsende haer leet, verbloemdent vvat voor hem.Ga naar voetnoot42 Doen't nocken vvas gestilt, heeft sy dees haere klachtenGa naar voetnoot43 Al vveenend' voortghebracht, met een ghebroken stem; 45[regelnummer] Myn Soon, myn lieve Soon! myn eenigh vvelbehaghen, Waer is u scherp gesicht? vvaer is u groot ghemoet? Hoe mooghdy doch dien trots, en kleynicheyd verdragen;Ga naar voetnoot47 Diemen u Majesteyt, en my u Moeder doet? Siedy niet, slechte Kindt, hoe dat vvy zyn verschooven?Ga naar voetnoot49 50[regelnummer] Hoe Pallas ons vervolght met den beslanghden schilt?Ga naar voetnoot50 Eylaes ick vrees, ick vrees, men schopt ons haest van bovenGa naar voetnoot51 Op't aertrijc, daer geen mensch ons mind, noch hebben wilt.Ga naar voetnoot52 Ten is haer niet genoegh de goden af te lockenGa naar voetnoot53 Van onsen dienst en eer, maer maecken ons verdachtGa naar voetnoot54 55[regelnummer] By't vveeligh vverelts volck, die sy soeckt aen te fockenGa naar voetnoot55 Tot grondigh onderganck van't menschelijck geslacht. Sy prijst de eensaemheyd, en haet het vrindlijck paren.Ga naar voetnoot57 Sy is waer datse kan u Hoocheyd inde vveegh.Ga naar voetnoot58 So ghy dit niet belet, sal min als hondert Iaren,Ga naar voetnoot59 60[regelnummer] Het Lieden-rijcke ront zyn menscheloos en leegh.Ga naar voetnoot60 Hier toe heeft sy den Boef Mercurium verkregen,Ga naar voetnoot61 Die door zyn pratery een yeder schier vervvint, Dees staen my alle bey vyandelijcke tegen, En schrollen al te bits op u myn kleyne kindt.Ga naar voetnoot64 65[regelnummer] Siet daer mijn Soon, siet daer, het puyck der jongelingen, Is door 'ken vveet niet wat tot eenigheyd verleydt,Ga naar voetnoot66
[pagina 448]
Hy die nu in zyn fleur ons Lof-Lied hoort te singen, Die lacht, ja schimpt met ons, ô vvat een bitterheydt! Waer is u taeyen Boogh? waer zyn u vvisse Pylen?Ga naar voetnoot69 70[regelnummer] En hebt ghy klem noch konst, vvat isser daer't aen faelt?Ga naar voetnoot70 'tMoer-Liefje, seyde Mem ick hebse laten vylen,Ga naar voetnoot71 Sy zyn nu vvel versien, getempert, en verstaelt,Ga naar voetnoot72 Dat Pallas hem beschut, en keere myne schichtenGa naar voetnoot73 Nu metten beucklaer van door-sichtich Kristalyn,Ga naar voetnoot74 75[regelnummer] Sy neme nu tot hulp haer schotse Negen Nichten,Ga naar voetnoot75 Die by den Heynsten-Bron met singen besig zyn.Ga naar voetnoot76 Maer ken ick haer te recht, sy sal haer dat vvel vvachten,Ga naar voetnoot77 Haer spiegelende inde mislach vande Son,Ga naar voetnoot78 Die overdvvaels vervvaent stont op syn eygen krachten,Ga naar voetnoot79 80[regelnummer] En snorckte smaedelijck op't schamperst dat hy kon.Ga naar voetnoot80 Myn kroese bloed is my uyt myn teentjen geronnenGa naar voetnoot81 Tot in myn hooftjen, dat vast yvrigh is om wraeck,Ga naar voetnoot82 Ick heb in arren-moet den trotsen overvvonnen,Ga naar voetnoot83 Die selfs verwonnen had den vreesselijcken draeck.Ga naar voetnoot84 85[regelnummer] Sint is den bitsen Nijt ter sinnen in gevaeren,Ga naar voetnoot85 Vanden gekransten god, en zyn gekroont geslachtGa naar voetnoot86 Van groene Rymelaers, die konstelijc verklarenGa naar voetnoot87 My minder inde mont, maer meerder inde macht.Ga naar voetnoot88
[pagina 449]
Hy nam zyn Boogh, en Pyl in bey zyn soete vuysjes, 90[regelnummer] Hy staet, hy mict, hy trect so hartich als hy mach,Ga naar voetnoot90 Het peesje snapten los, en 't pijltje dat vloogh iuysjesGa naar voetnoot91 Recht in de slincker borst, daer hy het hartje sach. Den Ionghman voelende de ongewone krachten In zyn verloeyde borst, veranderde van hoot,Ga naar voetnoot94 95[regelnummer] En heeft zyn hart, zyn ziel, zyn snackende gedachten,Ga naar voetnoot95 Gedweegh, gelyc een Lam, geworpen in haer schoot. Den schoot van de Vooghdes, die hem had overwonnenGa naar voetnoot97 Door sonderlinge macht, door krachten van het kindt,Ga naar voetnoot98 Door trecking, door gelock, door tint'len vande Sonne,Ga naar voetnoot99 100[regelnummer] En duysent stricken meer die m'inde minne vindt.Ga naar voetnoot100 Onnosel, die noyt was het lose net ontvlogenGa naar voetnoot101 Des vangers, die hem had een Loc-Vinck voorghestelt.Ga naar voetnoot102 Die hem door koosery in swym'ling heeft getogen, Mits sluyt hy't gaeren toe, hy was in haer gewelt.Ga naar voetnoot104 105[regelnummer] Willighe slaverny! seer licht wort hy gevangenGa naar voetnoot105 Die wilt gevangen zyn, die als een graege MusGa naar voetnoot106 Verbeten op het saet, verlust is op de wangenGa naar voetnoot107 Syns Nimphs, om eenmael te genieten 'tsoet ghekus. Doen sprack Venus, myn Soon, myn glory, myn vermogen, 110[regelnummer] Myn kleynen dwingelant, wiens handen loos en fel,Ga naar voetnoot110 Des Hemels grooten troon soo dickmael hebt verbogen,Ga naar voetnoot111 En naer u sin verwrickt de stoelen van de hel.Ga naar voetnoot112 Ghy die het hofgesin der Kroon-dragende GodenGa naar voetnoot113 Met slaverny, en last van soeticheyt beswaert.
[pagina 450]
115[regelnummer] En praelt met uwen sleep van beçepterde Boden,Ga naar voetnoot115 Die ghy met eenen winck sent op en neder-waert. Gedenckt het Godlyck ampt, en uwer heyligheden Genadigh oud ghebruyck door goetheyt van u geest. Erbermt u zyner doch, myn Sone, het is redenGa naar voetnoot119 120[regelnummer] Dat die ghy hebt gewont, dat ghy die oock gheneest. Den strengen weest gestreng, maer handelt sacht den sachten,Ga naar voetnoot121 Aenschout syn dweegh gemoed gants leenich en bereyt,Ga naar voetnoot122 Om tot een offerhand zyn sinnen u te slachten,Ga naar voetnoot123 Tot teecken van zyn dienst, en u groot achtbaerheyt. 125[regelnummer] Hoe moogdy grooter saeck, en straffer straffe vvenschen,Ga naar voetnoot125 Syn herte trild, en smilt, zyn dolheyt is hem leet,Ga naar voetnoot126 Daer gaet een edel spreuck by d'alderbeste menschen,Ga naar voetnoot127 Dat is, weldaet gedenck, en euvel doen vergeet. Hoe? sullen nu de gôôn van land en vvater-liedenGa naar voetnoot129 130[regelnummer] Gaen leeren eene les? dat's ons te veel verneert, Wy die op't alderhoochst' de schepselen ghebieden Tot die goetdadicheyt, doen selven gants verkeert; Waert dat u Godheyt noyt van hen en had genoten,Ga naar voetnoot133 Eerbiedicheyt noch gift van duyf, of swanen bloet,Ga naar voetnoot134 135[regelnummer] Ick ston't u wreetheyt toe, maer dick heeft hy begotenGa naar voetnoot135 U heylichjen, u beelt, met tranen van 't ghemoet.Ga naar voetnoot136 Ach of u eens de kracht van d'onroerlycke tranenGa naar voetnoot137 Met haer beweechlyckheen, als my, om 't herte voer,Ga naar voetnoot138 Ghy soud, en sult nu naer u moederlyck vermaenenGa naar voetnoot139 140[regelnummer] Zyn Ee-gaed ionnen hem. Doen sprack de Minne-broer,Ga naar voetnoot140
[pagina 451]
Salige Moedertjen, ist saecke dat myn krachtenGa naar voetnoot141 Van sulck vermogen, als die van myn broeder zyn, So sal ick Theodoor syn weedom doen versachten, En quetsen oock zyn lief met een gelycke pyn; 145[regelnummer] So sal de eene wondt des anders salve wesen, Soo sal de eene min de and're brengen voort. Doen heeft hy uyt den tros een pyltjen uytgelesen.Ga naar voetnoot147 En heeft daer me de borst Harmeniae doorboort.Ga naar voetnoot148 Het boefjen stond en loegh, ja knipten op syn duympjen,Ga naar voetnoot149 150[regelnummer] Om dat het schutterlyc, en doel-recht had gemict.Ga naar voetnoot150 De blonde Venus lach terwylen op haer luympjen,Ga naar voetnoot151 En heeft haer droevich hart een vveynichjen verquict. Ach soete schuttertjens! hoe crachtich syn u schichtjes!Ga naar voetnoot153 Al vvaer de borst van stael oft diamant gevveest, 155[regelnummer] Ghy breect de hardicheyt met uvve dopjens lichtjes,Ga naar voetnoot155 En jaechtse door het vlees tot binnen in den geest. Ghy hebt de soete Vinck aen't roer voor u gestellet,Ga naar voetnoot157 Tot lockaes van de geen die ghy gevangen hebt, Nu hy is in u macht het Vincjen ghy beknellet, 160[regelnummer] En spantse in't gareel, daer ghy u vreuchde schept. Hoe vvonder is u cracht! ghy doet het Doots-hooft bloeyen, Ghy maect hem dvveeg als vvas, die voor vvas als verstaelt.Ga naar voetnoot162 Ghy doet door uwe cracht uyt Doots-hooft aaren groeyen,Ga naar voetnoot163 Waer van het Vinckjen nu seer graegh haer voedsel haelt.Ga naar voetnoot164 165[regelnummer] Sy vloogh alleen in't bos van velen wel gevryet,Ga naar voetnoot165 Doch door verborgentheyt voor dese man bespaert.Ga naar voetnoot166 Sy sprong van tac op tac, den keur haer dic bestryet,Ga naar voetnoot167
[pagina 452]
Doch ghy hebt in haer hert tot Doots-hooft lust gebaert.Ga naar voetnoot168 Mits namse ernstich voor haer nestjen te gaen bouvvenGa naar voetnoot169 170[regelnummer] Op't Doots-hooft, tot den tyt, oft dood haer dat ontvvringt.Ga naar voetnoot170 Hier op staet haeren sin, hier op is haer betrouwen. Hier is haer hart, haer lust, hier sitse staeg en singt, Dit doet de soete kracht van u door-togen Ionge,Ga naar voetnoot173 Die stadich vlecht, en bindt de waerde Zielen t'saem. 175[regelnummer] Die stadigh vleyt, en koost met geconfyte tonge, En dwinght dien die u haet, te prysen uvven naem. Dat vveet ghy Bruydegom, op vvien noyt Flitz en hefte,Ga naar voetnoot177 En spotte van te voor met u, en u gevvaet,Ga naar voetnoot178 Tot dat de deughd des Bruyts hem inden boesem trefte 180[regelnummer] Het middel-punt zyns harts, daer sy noch vast in staet. Geen grillery, noch kracht heeft u ziel overvvonnen,Ga naar voetnoot181 Maer't komt van hoogher hant u sacken in het bloet. De Godheyt doet u zien twee oogen als tvvee Sonnen, Een onbesproken Maecht van Goddelijck ghemoet.Ga naar voetnoot184 185[regelnummer] Van treffelijc geslacht, van vvelgebooren maghen.Ga naar voetnoot185 Gebonden aende eer in allen deuchden rijck, Wiens heusche, lieve Ziel de uvve sal behagen.Ga naar voetnoot187 Want't kan niet anders, als, gelijc bemint gelijc. De Maar borst schielijck uyt, nam haer trompet in handen,Ga naar voetnoot189 190[regelnummer] En blies met vollen mont Harminiaes deugden uyt,Ga naar voetnoot190 Dit nam den Bruydegom geboeyt in starcke banden,Ga naar voetnoot191 Ick heb u selfs bereyt dese vermaerde Bruyt, Ick Venus ben vvaer voor de reyne minnaers knielen, Myn heylicheyt en is met geylheyt niet besmet,Ga naar voetnoot194 195[regelnummer] Ick splits en rijgh aen een de alderschoonste Zielen,Ga naar voetnoot195
[pagina 453]
En smiltse 't samen in een onbesoetelt bed,Ga naar voetnoot196 Gerechticheyd en trouvv, myn lieve Gesellinnen, Die zijn gekommen vanden hoogen Hemel af, Op dat ghy trou en recht malkand'ren sout beminnen, 200[regelnummer] Met vvaere kuysse Liefd, die u myn godheyt gaf. Wel aen de Liefdekens, en de bevallikheden,Ga naar voetnoot201 Die gaen ter Sale-vvaert tot aen de Ledekant, Die sy met maachde-palm en soete roosjens spreden,Ga naar voetnoot203 Mijn Soontjens vvarmen't bet gaet aen eer dattet brant.Ga naar voetnoot204 205[regelnummer] Ghevrinden rijst, en gaet, om immers niet te lettenGa naar voetnoot205 De lievers in de lust van haer so lang vervvacht.Ga naar voetnoot206 Ic kom u selver by, en sal my neder setten, En blyven hier in huys de lieve lange nacht. Leeft langh ver-eenicht paer in verghenoechden vrede, 210[regelnummer] Wy vvenschen u gheluc, en heyl, in desen staet,Ga naar voetnoot210 En dat ghy naemaels moocht des Hemels-sael betreden, Daer vreuchd op vreuchde is, die nimmermeer vergaet. 'tKan verkeeren. Doot synde, leeff ick.Ga naar voetnoot-	[tekstkritische noot]CXXXVI In 1622 blz. 69-77. Geheel in romein, met in vs. 1 grotere sierletter D, en in de vzn. 5, 16 enz. enige woorden in klein kapitaal; in de vzn. 19, 21, 41, enz. talrijke woorden cursief. Het huwelijk van Dieryck Geraerts Doots-hooft en Harmina Pietersdr. Vinck vond plaats op 3 oktober 1619, dus meer dan een jaar na Bredero's dood. Wanneer hij dit gedicht en het waarschijnlijk hierbij behorende lied (nr. CXI; blz. 377) precies heeft geschreven (wellicht eerste helft 1618), en waarom dit huwelijk zoveel later voltrokken werd, is niet bekend. (Vgl. Memoriaal van Bredero, blz. 187). 52 aertrijc in 1622: aetrijc - 102 Loc-Vinck in 1622: Loc-Vïnck - 106 zyn die (als in 1622: zyn (die als - 128 gedenck, en in 1622: gedencken, - 154 Al waer in 1622: Alwaer voetnoot1 Doen laestmael: toen onlangs; vvas ontoghen: had verlaten. voetnoot2 Verleyt: meegesleept; gins, en weder: heen en weer. voetnoot3 mymeringh: dromerij. voetnoot4 vernomen: waargenomen. voetnoot5 ghe-ren: snelle vaart. voetnoot7 susten: het lijd. vw. is verzwegen, dus: alles. voetnoot8 Al juyterend: neuriënd; vgl. WNT, eerste stuk, kolom 527, maar met vraagteken; Des Wint-heers: van Aeolus, de god van de wind. voetnoot9 sweem: werd krachteloos. voetnoot10 tocht: bries; snoof: uitblies. voetnoot11 Voort: direkt daarna; verblinden: verduisteren. voetnoot12 Vermits: doordat; bruyne: donkere. voetnoot14 onvernufte: redeloze. voetnoot15 raesende revieren: kolkende rivieren. voetnoot16 Al: god Pan, de heelalgod. voetnoot18 so wel gheleghen: zo geschikt daarvoor. voetnoot19 bloode: bedeesde; Endimeon: in de griekse mythologie was Endymion een bijzonder knappe jonkman op wie de Maangodin verliefd werd en over wie zij een eeuwige slaap deed komen; serren: sarren, tarten. voetnoot20 Om dat: opdat; verneuckelen: zich vermaken. voetnoot21 droomaert: dromer; liep: ging ervan door; verbaest: onthutst. voetnoot22 sy: met nadruk evenals minnaer; best betaemt: beter past voor. voetnoot23 Waer over: met het gevolg dat; hoofdeloos: verbijsterd. voetnoot25 Strackx: al gauw. voetnoot26 balderend: bulderend. voetnoot27 sacht: zag het. voetnoot28 noch: toch nog weer; raeckte: kwam. voetnoot29 vyer: vuur. voetnoot30 Bemisten: bedekten met een waas van glans. voetnoot31 Met: tegelijk, tezelfdertijd. voetnoot32 wel statigh: heel stemmig, ingetogen. voetnoot34 troetel-treckjes: liefkozerijtjes; scharsery: scherts; boert: idem. voetnoot35 Fabeltjens: verhaaltjes; sabbren: sabbelen. voetnoot36 Dan: maar; ontroert: ontsteld. voetnoot37 paeyen: tevreden stellen, in een goede stemming brengen. voetnoot38 al stommeling: zwijgende. voetnoot39 Mem: moeder. voetnoot40 geballickt: gekreten. voetnoot42 Geveynsende: zich ontveinzend. voetnoot43 nocken: snikken. voetnoot47 trots, en kleynicheyd: hoogmoedige minachting. voetnoot49 slechte: onnozel; verschooven: opzij geschoven, achtergesteld. voetnoot50 Pallas: Athene, godin van de wijsheid, dochter van Zeus, wiens schild, dat kunstig bewerkt was met een afschrikwekkend hoofd met slangen, zij ook vaak droeg. voetnoot51 haest: weldra. voetnoot52 daer: waar. voetnoot53 Ten is haer: het is haar (nl. Pallas). voetnoot54 onsen dienst en eer: de eredienst voor ons. voetnoot55 vveeligh: weelderig; aen te focken: op te voeden. voetnoot57 vrindlijck: liefderijk. voetnoot58 is... inde vveegh: dwarsboomt. voetnoot59 min als: in minder dan. voetnoot60 ront: aardbol. voetnoot61 Boef: sluwe deugniet; Mercurium: bij de Romeinen de god van de welsprekendheid; verkregen: overgehaald. voetnoot64 schrollen: schelden. voetnoot66 eenigheyd: eenzaamheid, de ongehuwde staat. voetnoot69 vvisse: trefzekere. voetnoot70 klem noch konst: kracht noch vaardigheid; faelt: ontbreekt, schort. voetnoot71 'tMoer-Liefje: het moederskindje, troetelkind; de komma denke men weg. voetnoot72 versien: voorzien; getempert: sterk verhit, snel afgekoeld, weer verhit; een bewerking van bepaalde metalen. voetnoot73 hem: nl. degene over wie van vs. 65 af gesproken wordt, de bruidegom. voetnoot74 metten beucklaer: met het schild. voetnoot75 schotse: hoogmoedige; Negen Nichten: de negen Muzen. voetnoot76 den Heynsten-Bron: op de berg Helikon bevond zich de bron Hippokrene, de Hengsten-bron. voetnoot77 sy sal haer dat: zij zal zich daarvoor. voetnoot78 mislach: vergissing, vergrijp; de Son: Apollo, de god van het licht; Bredero zinspeelt op de geschiedenis van Apollo en Daphne (vgl. Ovidius, Metamorphosen I). voetnoot79 overdvvaels: al te vermetel; stont op: vertrouwde op. voetnoot80 snorckte: snoefde. voetnoot81 kroese: driftige. voetnoot82 vast: in hoge mate. voetnoot83 in arren-moet: in mijn boosheid. voetnoot84 selfs: zelve; draeck: Python, de draak die door Apollo gedood werd. voetnoot85 Sint: sindsdien. voetnoot86 gekransten god: Apollo met de lauwerkrans, de god van de dichters. voetnoot87 groene: verliefde; dus minnedichters; konstelijc: in hun gedichten. voetnoot88 My minder inde mont: dat ik minder welsprekend ben (dan Apollo). voetnoot90 hartich: flink. voetnoot91 snapten: flapte, sprong. voetnoot94 verloeyde: verlooide, verharde; hoot: hoofd, gedachten. voetnoot95 snackende: hunkerende. voetnoot97 de Vooghdes: de bruid. voetnoot98 sonderlinge: buitengewone, bijzondere; het kindt: Cupido. voetnoot99 gelock: het aanlokken. voetnoot100 m'inde minne: men in de liefde. voetnoot101 Onnosel enz.: O argeloze bruidegom die helemaal niet in staat bent geweest om. voetnoot102 een Loc-Vinck: lokvogel, met toespeling op de naam van de bruid; voorghestelt: voorgehouden. voetnoot104 Mits: meteen; hy: Cupido; 't gaeren: de draad, hier het net; gewelt: macht. voetnoot105 Willighe: gewenste, overeenkomstig de wil. voetnoot106 graege: gretige. voetnoot107 Verbeten op: begerig naar. voetnoot110 loos: sluw. voetnoot111 Des Hemels grooten troon: de machtige hemel-goden; verbogen: doen afwijken. voetnoot112 de stoelen van de hel: de heersers van de onderwereld. voetnoot113 het hofgesin: het gehele hof, de hele kring. voetnoot115 beçepterde Boden: scepterdragende afgezanten. voetnoot119 zyner: over hem, nl. de bruidegom; reden: een redelijke zaak. voetnoot121 handelt: behandel. voetnoot122 dweegh: gedwee; leenich: buigzaam. voetnoot123 u te slachten: aan u op te offeren. voetnoot125 straffer straffe: strenger straf. voetnoot126 dolheyt: dwaasheid, nl. de vroegere dwaasheid van ongehuwd te willen zijn. voetnoot127 gaet: is in omloop. voetnoot129 sullen: moeten, behoren; land en vvater-lieden: de gewone aardse mensen. voetnoot133 Waert dat: indien het zó ware dat. voetnoot134 gift: offergave; duyf, of swanen: aan de liefde gewijde vogels. voetnoot135 Ick ston't u wreetheyt toe: ik stond het aan uw wreedheid toe; dick: vaak. voetnoot136 U heylichjen, u beelt: uw heiligenbeeld, het beeld van u als heilige. voetnoot137 onroerlycke: zeer roerende, of onvergankelijke(?); of moet men lezen: ontroerlycke? voetnoot138 beweechlyckheen: aandoeningen; om 't herte voer: aan het hart ging, in het hart trof. voetnoot139 naer: volgens. voetnoot140 de Minne-broer: Anteros, de god van de wederliefde, de broer van Eros. voetnoot141 ist saecke: als het een feit is. voetnoot147 tros: bundel; uytgelesen: uitgezocht. voetnoot148 daer me: daarmee. voetnoot149 Het boefjen stond en loegh: het knaapje stond te lachen; knipten op syn duympjen: maakte met de duim een knappend geluid, als vreugdeteken na bereikt succes. voetnoot150 schutterlyc: als een volleerde schutter. voetnoot151 terwylen: intussen; op haer luympjen: op de uitkijk. voetnoot153 schuttertjens: Eros en Anteros. voetnoot155 dopjens: pijlpunten; lichtjes: gemakkelijk. voetnoot157 roer: stok of touw waaraan bij de vinkenjacht de lokvogel is vastgemaakt. voetnoot162 dvveeg: buigzaam, kneedbaar; voor: tevoren. voetnoot163 aaren: korenaren. voetnoot164 graegh: gretig. voetnoot165 gevryet: aangezocht. voetnoot166 verborgentheyt: een ondoorgrondelijke oorzaak. voetnoot167 den keur enz.: door te moeten kiezen is zij vaak in tweestrijd. voetnoot168 ghy: nl. Eros en Anteros. voetnoot169 Mits: meteen daarop. voetnoot170 ontwringt: ontrukt, afdwingt. voetnoot173 de soete kracht van u: uw liefelijk vermogen; door-togen Ionge: sluwe jongen; aangesproken persoon. voetnoot177 Flitz: pijlspits; hefte: hechtte, vast bleef haken. voetnoot178 spotte: die spotte, nl. de bruidegom; u gevvaet: uw wapenrusting, nl. van Eros. voetnoot181 grillery: grilligheid. voetnoot184 Goddelijck ghemoet: edele, deugdzame inborst. voetnoot185 maghen: bloedverwanten. voetnoot187 heusche: grootmoedige. voetnoot189 De Maar: de Faam; borst... uyt: barstte uit. voetnoot190 met vollen mont: met bolle wangen. voetnoot191 nam...geboeyt: boeide, nam gevangen. voetnoot194 geylheyt: onkuisheid. voetnoot195 splits: scheid, zonder af. voetnoot196 onbesoedelt: kuis, eerbaar. voetnoot201 Liefdekens: liefdegodjes; bevallikheden: gratiën. voetnoot203 spreden: bespreiden. voetnoot204 Mijn Soontjens: Eros en Anteros; gaet aen: begin, vang aan. voetnoot205 rijst: sta op; immers: bepaald, toch; letten: belemmeren, vertragen. voetnoot206 lievers: gelieven; van haer: door hen. voetnoot210 staet: toestand, nl. de huwelijke staat. voetnoot- Doot synde, leeff ick: deze zinspreuk, toegevoegd onder de normale van Bredero, kan een toespeling zijn op de naam van de bruidegom, maar ook op het feit dat de dichter a.h.w. nog leeft in dit gedicht, hoewel hij al meer dan een jaar dood is.

Vorige Volgende