De bron-swaan, of mengeldigten

[Ah! ah! waar vlugt ge voor mijn Arethuse?]

Toon, Ah! qu'un fidel Amant.

AH! ah! waar vlugt ge voor mijn Arethuse?

Gy siet dat ik u volg in 't rennen op het spoor,

En langs mijn voeten heen een vloet van tranen brusen
'K ben geen Ascalafas, maar Alfeus geefs gehoor,

[p. 140]

 

Ah! ah! waar vlugt ge voor

 

Mijn Arethuse

 

Gy loopt te ras de Bosschen door

 

Men hoort van ver U lokken rusen

 

Vertoef, vertoef, eer ik versmoor,

 

Ah! ah! waar vlugt ge voor

 

Myn Arethuse.

 

 

 

Schoon dat ge my nu siet

 

Tot Vogt verdruypen

 

Om U ontdankb're, die sig wisselt in een vliet,

 

Soo sal ik evenstaag U snelle loop naa kruypen

 

Ah! Arethus bedaar, O wrede hoortgeniet,

 

Schoon dat ge my nu siet

 

Tot vogt verdruypen.

 

 

 

Ik sal nogtans in mijn verdriet

 

Van U gesmolten Bron nat suypen,

 

Die gy uyt volle kruyken giet,

 

Schoon dat ge my nu siet

 

Tot vogt verdruypen.