Hojheh!

[p. 15]

Broen

‘Ao, wie broen tots diech bis! Boe höb g'r gezete?’

‘In Spaanje. Costa Brava. Drei weke.’

‘Nou, dat is te zien. En good weer höb geer ouch gehad. De bis sjus 'n negerin!’ De twie vrouwe die ziech troffe op de echterste baank vaan de bös sjeelde mesjiens tien tinte broen.

De blaanke bekeek nog ins zjeloes de brojn en zag:

‘Nein, dat waor niks veur miech, zoe broen. Höbs diech ech drei weke in de zon gelege?’

‘Neet de gansen daag,’ zag de ander, ‘meh wel dèks. Dao waor neet väöl anders te zien in dat nès. Hotèls en winkels en zoe. Meh dao biste gaw op oetgekeke. Jeh, en wètste, iech kin neet zwumme...’

Ze trok häör sjouwers op vaan ‘Wat mós iech?’

‘Boe höbs díech gezete?’

‘Oosteriek. Meh neet ech sjoen weer gehad. Wieneg zon teminste. Wel lekker gewandeld en zoe. Meh wie iech zègk: Broen kóste neet weurde dao. Iech kin trouwens neet zoe lang in de zon ligke. Daan is 't of iech mèt spaange gestoke weur. Iech höb dao gein rös veur in.’

‘Jeh, de moos 't kinne. Zaot geer op de camping?’

‘Jao. Mèt de caravan. Hiel good huur. Mèt 'ne gooje campingwinkel en 'n kantien boeste ouch kós ete. En proper. Dat höbbe veer wel ins anders mètgemaak. Geer?’

‘Veer zien mèt 'n bös gewees. In 'n hotèl. Good hoonderd meter vaan 't strand aof. Jeh, 't ete is neet wie thoes, meh toch wel good. Meh paëlla vin iech niks. Mèt die rubbere ringskes vaan die inkvèsse drin. Meh veur de res... toch wel good huur. En vrunteleke lui heh. Spraoke allemaol Duits, dus dat kóste veer verstoon. En zij verstoonte us ouch wel es veer zoe get stróddelde vaan: Haben Sie nog eerdeppel voor uns? Of zoe get. Heer kookde zelf en zij heel 'n oug op 't restaurant. Die zaog alles. En häöre pa leefde nog en dee zaot de gansen daag in de zaak.’

‘Wat mós dee dao daan?’

‘Nou, dee wis alles dao. Boeste beutsjes kós heure, wat dat kosde, wie laat tot de boot vertrok en wie lang tot 't doorde en wienie tot de stieregevechte waore en dat soort dinger allemaol. 'ne Levende VVV-winkel. Zaot altied mèt e glaas wien veur ziech. Daan ins roeje en daan weer witte, wie 't oetkaom. Zeker naovenant tot ze euver hadde, dink iech. Aordege mins, dee. Meh iech sleep binnen e kerteer es iech in de zon laog. En daan weurste vaanzelf broen.’

‘Is dat daan neet gevierlek, zoe lang in de zon?’

[p. 16]

‘Meh iech zègk diech toch tot iech direk in slaop veel op 't strand. Dat kaom... Huur, veer hadde eus kamer aon de väörkant. En dao waor vlaak oonder us 'ne groete vijver. Mèt goudvèsse drin. Leuk veur te zien. En 'n fontein. En dat waor 't 'm sjus.’

‘Die fontein? Wat waor daomèt? Dat is toch ouch leuk zeker.’

‘Jao, euverdaag wel. Gezèlleg dat geklater. En 't bleef ouch keuler heh. Meh iech kin dao neet tege. Eder nach hoort iech dat water. En daan mós iech weer! Nao de plee heh. Iech sleep haos neet. En Jean ouch neet netuurlek. Dee weurt vaan 't minste of geringste geluid wakker.

Nao twie vaan die nachte is heer goon vraoge of die fontein 's nachs neet oet kós. Jeh, dat zouw wel kinne. Ze hadde dat nog noets ieder mètgemaak, mehjeh... Nein, alle kamers waore bezat. Ruile kós neet, nein. Meh ze zouwe zien. En jao huur, um èlf oor 's aovends: fontein oet. Die nach höbbe veer geslaope! Wie 'ne blok.’

‘Gelókkeg mer. Wel leuk vaan die lui, huur. Zoe zien ze lang neet allemaol.’

‘Nou... Wie veer dee mörge vaan die nach-zoonder-fontein oonder kaome veur 't oontbijt, kaom inins deen awwen hier op us aof. Of ze ezzebleef de fontein weer kóste laote spuite 's nachs! Heer waor dao zoe aon geweend, aon dat roesje. Heer had gein oug touwgedoon die nach! Jeh, heer vroog 't mer, huur. Meh heer waor al in de zeveteg, móste veer wete. En heer had ziene slaop hel nudeg. Bitte, bitte, moch de fontein weer aon?... Jeh wat deiste daan?’

‘Jao, dao kin iech inkoume. Zoe'ne maan moot ouch kinne slaope netuurlek.’

‘Veer hadde wel 's aovends bij 't ete 'n fles wien op de taofel stoon. En vaan op zie pläötske zaot heer mèt ze glaas op us te toaste. Hielen aordege mins. huur. Mehjeh, daomèt veel iech altied in slaop op 't strand. En zoe bin iech zoe broen gewoorde. Alloh, haw d'ch good. Iech moot droet. Veer zien us nog wel.’

De blaanke winkde häör achternao en de brojn reep nog get vaan boete tege de roet. Meh te verstoon waor 't neet.

Ze waor wel érg broen, voont iech.