Zal iech uuch ins get vertèlle...

[p. 5]

Sex

‘Zal iech uuch ins get vertèlle, zuster?’ vroog de maan aon de jong mevrouw vaan d'n dokter. ‘Zal iech uuch ins get vertèlle?’

‘Jeh’, zag mevrouw opgewèk, ‘vertèlt miech ins get’.

't Waor neet drök dee mörge en ze zaot ziech eigelek get te vervele achter häör lokètsje.

'n Assistente kóste zij ziech nog neet permittere en dus doog ze zelf dat werk. En al had ze noets 'ne witte jas aon, oet princiep zoegezag, ze waor traon geweend tot me häör ‘zuster’ neumde. 't Hoort debij sjijns, volges de lui.

‘Bij us in 't hoes zal iech mer zègke’, zag de maan en heer leunde vertrouwelek mèt zien èllebäög op 't plenkske, ‘dao weurt euver niks anders gesproke es euver sex!’

‘Wat zègk geer miech noe?’ doog mevrouw verbaas. ‘In 't bejaordehoes? Euver sex?’

Ze waor aon hiel get geweend oondertösse, meh dit waor toch nui veur häör. De mins waor bij de seveteg volges de kaart en daan verwach me zoe get neet direk.

‘Sex!’ zag de maan. 't Kloonk zoe naodrökkelek of heer eder lètter apaart geknawweld had ietot heer ze oetspraok. Zien stum daolde noe tot 't intiem gefluuster vaan e vrijend koppel:

‘De ... gan-sen daag ... euver sex!’

Heer keek häör aon en wachde um häör tied te geve vaan häör verbazing te bekoume.

‘Nounou’, zag mevrouw, ‘dao staon iech toch vaan te kieke’.

‘Jehzeker’, zag heer content. ‘Dat hadd'r neet gedach, heh? En e katteliek hoes, huur! En de jongste is vief-en-sesteg moot g'r dinke. Invalied. Meh altied euver sex. En allemaol huur, manslui en vrouwlui’.

[p. 6]

Heer had z'ne kop noe veur dreikwaart door 't lokètsje gestoke en ze duide gaw nog ins op de pin dee 't valdeurke mós vashawwe. 't Waor häör al ins op 'ren doum gevalle en dat waor gei möpke gewees. Es dee mins 't in ziene nek kraog hadste kans tot heer nao 't hospitaol kós.

‘Nounou’, zag ze weer. Jeh, wat mós ze anders?

‘Jao’, zag heer. ‘Sex hei, sex dao, sex zus, sex zoe. Altied sex. En breefkes’.

‘Breefkes?’ vroog ze achterdochteg. ‘Wiezoe? Breefkes?’

‘Nou, breefkes’, zag heer, get oongedöldeg um dat oonbegrip. ‘Breefkes euver sex netuurlek’.

‘Ao’. Mevrouw begós 't, bekans tegen häöre zin, intressant te vinde, al hoort dat neet bij häör werk. Meh, wie gezag, 't waor neet drök en get aofwisseling kin ederein wel ins gebruke. ‘Zóé'n breefkes’.

‘Zóé'n breefkes’, zag heer. Heer waor noe bekans mèt z'ne ganse kop door 't lokètsje en ze duiden häöre stool get achteroet.

‘Wie aajd zeet geer?’ vroog 'r.

‘Iech?’ perbeerde ze tied te winne.

‘Jao geer. Daarteg? Vief-en-daarteg?’ raojden 'r.

‘Daarteg zoeget’, zag ze gaw. Heer hoofde häör neet awwer te make es tot woer waor.

‘Daarteg. Good. Iech bin bekans seveteg. Geer gef niks um sex?’

‘Heh?’ spartelde mevrouw. ‘Wee zeet dat?’

‘Iech’, zag 'r. ‘Iech vraog 't uuch mer’.

‘Jehmeh... wat heet dat noe demèt te make?’ vroog mevrouw. ‘Geer had 't euver breefkes en neet euver miech’.

[p. 7]

Ze zaot get in de pits. ‘Nein’ zouw zoe trutteg klinke en ‘jao’ kós gevierlek weurde.

‘'t Waor mer 'n vraog’, veroontsjöldegden heer z'ch. ‘Gewoen 'n vraog. Mier neet. Wèlt geer ins zoe breefke zien?’

Heer sjaarde in zien binnetes.

Mevrouw kraog 't benajd. Ze waor sjus zoe nuisjiereg es ederen andere gewees zouw zien, meh ze begreep wel tot dat noe neet aongóng, hei aon 't lokèt en mèt 'ne patiënt.

‘Geer moot toch bij d'n dokter zien?’ vroog ze. ‘Heer is zoe veerdeg. Dao is nog iemand in de spreekkamer. Zèt uuch al mer in de wachkamer’.

‘Nein, nein!’ reep heer haos. ‘Jao, iech moot wel bij d'n dokter zien, veur mie bein, meh iech höb d'n tied. Toch niks te doen de ganse mörge. Wèlt geer neet ins zoe breefke zien?’

‘Nein!’ zag ze kordaot. ‘Laot 't mer ins aon d'n dokter zien es geer uuch dao-euver zörg maak. Zèt uuch noe mer in de wachkamer’.

Heer keek ins achter ziech of soms neet eine oongemèrk waor binne gekoume, meh de gaank waor leeg.

Toen staok 'r ziene kop weer door 't look en zag tristeg:

‘Geine mins heet allewijl mie tied veur d'ch’.

Heer keek häör aon mèt vochtege ouge bove zien oetgezakde wange.

Die klach kinde ze. Väöl awwer lui hadde die en zij en häöre maan hadde ziech altied veurgehawwe tot me awwer lui neet mós opjaoge, en tot me hun mós aonhure es dat mer effe kós.

‘Iech luuster toch nao uuch?’ vroog ze, get getrooje. ‘Meh die breefkes hoof iech neet te zien. Dat is get veur d'n dokter’.

‘D'n dokter zal toch wel geinen tied

[p. 8]

höbbe’, meinden heer.

‘Jewel, jewel, dee maak tied veur uuch’, zag ze.

‘Nou daan, jen...’ Heer trok z'ne kop trök, meh staok 'm mètein weer oonder 't deurke door.

‘Neve miech, heh, in de flat neve miech’, fluusterden heer, ‘dao woent e wijfke... Lek vinger, lek doum! Ouch seveteg. Meh sexy! Mehjeh...’

Mevrouw wis ziech gein hajding te geve noe.

‘Huurt ins’, zag ze, ‘zouwt geer noe neet nao de wachkamer goon? D'n dokter is zoe veerdeg en daan kump heer uuch hole. Geer zeet de lèste patiënt en heer heet tied genóg veur uuch’.

‘Jaojao... Meh dat mevruiwke neve miech... Lès op 'ne middag... iech wouw häör vraoge of ze 'n tas koffie bij m'ch kaom drinke. Zoe mer. Doog ze miech ope in häöre nachjepon of zoe get. Noe vraog iech uuch! Zoe mer in 're nachjepon. Ze zag tot ze meinde tot 't häör vrundin waor. Zal wel woer zien! Ze wis verdomp good tot iech 't waor. Geluif dat mer. Meh, in 're nachjepon, midden euver daag. Noe geer weer!’

‘Mesjiens had ze geslaope’, zag mevrouw. ‘Dat zeet toch niks’.

‘Zeet dat niks? Zeet dat niks?’ vroog 'r veroontwierdeg. ‘Wee deit 'ne maan noe ope in 'ne nachjepon? Zij daan, mem iech. Dat huurt toch zeker neet? En... wat veur 'ne nachjepon! Nump miech neet koelek, meh zoeget had iech nog noets gezeen. Ope tot hei’.

Heer góng 'ne pas achteroet en wees haverweegs ziene navel.

‘Nou jeh... 't Waor netuurlek ouch neet de bedoeling tot geer dat zouwt zien’, zag mevrouw. ‘Iech... iech geluif tot d'n dokter veerdeg is’.

[p. 9]

‘Nein nein, dat maak ze miech neet wies’, zag 'r. ‘Middenop d'n daag. Dat is wat iech uuch zègk: Sex! Altied mer sex en nog ins sex’.

Heer sjöddelde mèt ziene kop.

‘En iech höb häör noets e breefke in de bös geduid’.

‘Sjrijf geer zélf die breefkes?’ vroog mevrouw hel.

Heer staok ziene kop weer nao binne en keek häör trouwherteg aon.

‘Vertèlt geer 't aon d'n dokter?’ vroog 'r.

‘Nnnnein’, gaof ze häöm touw.

‘Es iech m'ch verveel’, zag heer. ‘Zoe gans allein op dat zimmer. En teikeninge’.

‘Jeh...’ zag ze, ‘es geer 't neet aon d'n dokter wèlt vertèlle... Dao, de patiënt geit weg. Noe is 't eur beurt. Gaot mer gaw in de wachtkamer zitte’.

Heer góng, meh kaom nog effe trök.

Zoe wied wie heer kós staok heer ziene kop door 't lokèt en fluusterde:

‘Iech krijg 'm neet mie umhoeg, zuster’.

Toen góng heer de wachkamer in, hiel mismeujeteg.

De ‘zuster’ pakde e pepèrke, sjreef drop: ‘over sex gesproken!’, vawde 't dobbel en hóng 't mèt 'n paperclip aon de patiëntekaart. Toen góng ze de spreekkamer in. Häöre maan stoond al mèt de deur nao de wachkamer haaf ope um de lèste binne te rope en mèt 'ne väölbeteikenende blik wees ze, zoonder get te zègke, op 't breefke aon de kaart die ze op ziene bureau lag. Heer knikde begriepend.

Vief menute later góng de maan de deur oet en stoond d'n dokter inins achter häör in häör kentuurke.

‘Euver sex gesproke’, zag heer, ‘iech höb nog effe tied veur tot iech aon mien runde begin’.

[p. 10]

‘Meh... meh dat sloog op dee máán!’ zag ze. ‘Dee had 't d'n hielen tied euver sex’.

‘Dao heet heer miech niks vaan vertèld’, zag d'n dokter leef.

‘Aoch’, zag 't aajd vaan hoonderd jaor,
‘iech höb genote vaan 't leve!
Meh soms daan dink iech wel ins eve:
Iech wouw tot iech nog tachteg waor!’