Verspreide sermoenen
(1948)–Johannes Brugman–
Auteursrecht onbekend|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 145]
| |
15 [Tweyer geistlicher susteren spraeck ofte kallynge to-samen]1Tweyer geistlicher susteren spraeck ofte kallynge to-samen.Ga naar voetnoot1 2Die jonxte was van xiij jaren ende die ander was alder.Ga naar voetnoot2 3Dijt heft broder Johan Brugman van der observancien der 4mynre-broeder to Nymagen gepredyckt. Ende hij predik- 5ten ouch, dat hij daer over ende an was ende hoerden oereGa naar voetnoot5 6beyder sprack, wat sij van Gode ende van eynen geistli- 7chen leven bekanden.Ga naar voetnoot7
8Die alste sprack eirst to der jonxte alsus: ‘Got geve dir 9gueden morgen!’ 10Die jonxte antwoerden: ‘Got sij gelaeft, it en gynge mir 11nye qualych.’Ga naar voetnoot11 12Die alste sprack: ‘Wie mach dat sijn?’ 13Die jonxte antwoerden: ‘Al dat mir Got ye gegaf vanGa naar voetnoot13 14lyden, dat heb ich gern geleden in mynre overster reden.’ Ga naar voetnoot1415Die alste sprack: ‘Wen komsttu?’Ga naar voetnoot15 16Die jonxte antwoerden: ‘Ich come van Gode.’ 17Die alste sprack: ‘Waer heves du Got vonden?’ 18Die jonxte antwoerden: ‘Daer ich al creaturen gelaten.Ga naar voetnoot18 19heb, daer heb ich Got vonden.’ 20Die alste sprack: ‘Waer heves du Got gelaten?’ 21Die jonxte antwoerden: ‘In allen reynen herten.’ 22Die alste sprack: ‘Wat mynschen bistu?’Ga naar voetnoot22 23Die jonxte antwoerden: ‘Ich bijn eyn konynck.’ 24Die alste sprack: ‘Bijs du eyn konynck, waer is dyn 25ryck?’ 26Die jonxte antwoerden: ‘Myn ryck is in mynen herten. | |
[pagina 146]
| |
27Als ich to-sluit die dueren mynre v synne ende ich den 28Heren mit ernsticheit suecke, dan vynde ich oem in mynenGa naar voetnoot28 29herten, die daer is eyn ewich leven.’ 30Die alste sprack: ‘Mych dunckt, dat du to-mael vermete-Ga naar voetnoot30 31lichen kalles. Waer hevestu geleirt soe grote heilicheit?’Ga naar voetnoot31 32Die jonxte antwoerden: ‘Myn styl-sytten ende myn hoegeGa naar voetnoot32 33begert heft mych in den hemel getoegen.’ 34Die alste sprack: ‘Wylck is die meyste vrede, den eyn 35mynsche hebben mach?’ 36Die jonxte antwoerden: ‘Eyn suver reyn qunsiencie ende 37die wael bereit.’ 38Die alste sprack: ‘Wen komt eyn suver qunsiencie wael 39bereit?’ 40Die jonxte antwoerden: ‘Uut groeter hueden der sunden.’ 41Die alste sprack: ‘Wen komt die grote huede der sunden?’ 42Die jonxte antwoerden: ‘Uut heiligen anxt of vreisen 43Gots.’ 44Die alste sprack: ‘Wen komt die heilige anxt?’ 45Die jonxte antwoerden: ‘Uut gotlicher mynnen, die men 46uut Gode krygen mach. Want der apostel secht: Die 47mynne Gots is gestort in onsen herten.’
(v. becker s.j., Fragment uit een Sermoen van Brugman, in De Katholiek, LXXXVI (1884, II), 86-87; j.-f. kieckens s.j., Gesprek van eene geestelike Suster van xiij jaren met eene andere die alder was, uit de vijftiende eeuw, in Dietsche Warande, V (1892), 345-347) |
|