De CL. Davids psalmen

Den cxlvij. Psalm.

§1

LOoft den Heer, want 't is goet, onzen God
Te Psalm-zinghen: midts hy lieflick is.
De lof-zangh is wel-betaemelick.
De Heere bouwt Ierusalem op:
Hy vergaert Israels verdreven'.
Hy ghenezet de ghebrokene

[fol V2v, p. 308]

 

Van herten; ende hy verbint-ze,

 

Ten tijde van haer-lieden smerte.

§2

Hy telt het ghetal van de sterren;
Hy noemt-ze alle by (haer) naemen.
Onze Heer is groot, end' van veel kracht:⁺
Zijnes verstands en is gheen ghetal.
De Heer' houdt de zachtmoedigh' staende:
De Godlooz' werpt hy neer ter aerde.
Zinght den Heer beurt-wijz' met danckzegging:
Psalm-zinght onsen Godt op de harpe.⁺

+ 3.

+ 4.

§3

Die den hemel met wolcken bedeckt:
Die voor de aerde reghen bereydt:
Die 't gras op de berghen doet spruyten:
Die aen het vee zijn voeder verleent:⁺
Den jonghen raven als-ze roepen.⁺
Hy en heeft gheen lust aen de sterckte
Des peerds: hy en heeft, aen de beenen
Van eenigh man, gheen wel-ghevallen.

+ Pau.

+ 5.

§4

De Heere heeft een wel-ghevallen
Aen die ghene, welcke hem vreezen:⁺
Die op zijn goedtgunstigheydt hopen.
O Ierusalem, roemt den Heere:
O ghy Zion, lovet uwen Godt.
Want hy sterckt uwer poorten grendels:
Hy zeghent onder u, uw kinders:⁺
Die uw' land-palen in vrede stelt.

+ 6.

+ 7.

§5

Hy verzadight u, met het vette
Der tarwe: hy zendt zijn bevel uyt
Op aerden: zijn woordt loopt zeer snellick'.

[fol V3r, p. 309]

 

Hy is die sneeuw gheeft, ghelijck wolle;

 

Die den rijm stroyt, ghelijck als assche.

 

Hy werpt zijn ys henen, als stucken.⁺

 

Wie zoude voor zijn koude bestaen?

 

Hy zendt zijn woordt, end' doet-ze smelten.

+ 9.

§6

Doet hy maer eens zijnen windt wayen,
De wateren vloeyen daer henen.
Hy maeckt Iacob zijn woorden bekendt,⁺
Israel zijne in-zettinghen,
End' zijne rechten: op die wijze,
En heeft hy gheenen volcke ghedaen.
Daeromme isset, dat zy zijne
(Rechten) niet kennen. Halelu-jah.

+ 10.