Nieuwe wyn in oude le'erzacken

Dieren.

KAtten kinders muyzen gheeren.

Al watter oyt van katten quam, / Het mauwd', en rat', en muyzen nam.

Zoo quam de katte noyt aen speck.

De kat en quam; met zulcken treck, / Noyt aen de vis, of aen het speck.

Als maer een weynigh dwaelt den herder, / De schapen dwalen noch veel verder.

De schapen dolen langhst het vvoud, / Wanneer den herder doolt benout.

De vis, krijght, naer ghemeene ganck, / Aen 't hooft, zijn eerst' en meeste stanck.

Wanneer de katte slaept en rust, / De muyzen danssen, naer haer lust.

Wanneer de kat is buytens huys, / Zoo danst en springht de rat en muys.

[p. 48]

De Vos moet dickwils, zonder eten, / Den hongher met de slaep vergheten.

Het moet wel zijn een arme muys, / Die maer een hol heeft in het huys.

De Munnick best in 't klooster is.

Den dief die hoort de galghe toe.

De exter zelve wert oock licht / Wt haren nest een ey ghelicht.

Den exter wert oock wel een ey, / Ghenomen, alsmen eertijds zey'.

Een oude vos, en wel ervaren, / En comt niet tvveemaels licht in 't garen.

Den ouden ezel vreest de straet, / Daer hy eens viel, en leed' veel quaet.

Den hond keert vveer, en eet en smaect, / Het gheen hy eens hadd' uyt ghebraect.

Gheen beter jacht men vondt, / Als van een ouden hond.

Een versche mond, een drooge voet, / Dat houd-men in de peerden goed.

Men kan niet hebben van de vos, / Yet anders, als het vel in 't gros.

Den hond die byt vergheefs de steen, / Daer mede was gheraect zijn been.

Men moet een peerd niet meer doen trecken, / Als al zijn krachten konnen strecken.

Die verder vvilt, als 't peerd can rijden, / Zitt' af, en gae, om 't peerd te mijden.

… een dullen hond, / Leeft maer een wijl, en korte stont.

[p. 49]

Een quaden hond is vvel te spooren; / Hy heeft altijds verscheurde ooren.

Men vond noyt worst in honde-nest.

De slecke steect zyn horens uyt, / Wanneer den dagh de avond sluyt.