|
| |
Pijne. Droefheyd. Tranen. Onderdruckinghe.
| BRand werd genezen met den brand. |
| Wie hijncter van een anders zeer. |
| Men moet de smert met smert verdryven. |
| Daer de pijn is, is de hand. |
| Wanneer de pijn niet hoogher magh, / Zoo neemt zy af van dagh tot dagh. |
| Niet isser, dat verdrooght zoo licht, / Als doen de tranen van 't ghezicht. |
| Die lichte lacht, Schreyt licht met klacht. |
| Naer lief, comt leet, In 't langh of breed. |
| |
| |
| Daer vreughd in huys is, zonder treur, / Daer staet de droefheyd voor de deur. |
| Zoet ghedroncken, zuer betaelt. |
| Daer de blijdschap heeft haer end, / Droefheyd strackx daer henen went. |
| Binnen zinghen, springhen, danssen, / Buyten zijnder droeve kanssen. |
| Het eynde van de vrolickheyd / Dat is 't begin van treurigheyd. |
| Wilt ghy dat ick weenen zal, / Ghy moet weenen eerst voor al. |
| Ghenoegh hy drinckt, / Dien droefheyd wringht. |
| Het schreyen, dat en doet gheen baet, / Maer daer moet hulpe zyn en raed. |
| Zulcken droefheyd die is goed, / Die daer naer ons vreughd aen-doet. |
| Gheen beter meester van 't verstand, / Als ongheluck en droeve stand. |
| Die mensch moet wel ellendigh zijn, / Die noyt en hadde druck of pijn. |
| . . . . die valt, die licht, / En wert van niemant op-ghericht. |
| Dat daer gheworpen licht in 't slijck, / Dat overloopt een yeghelijck. |
| De hond, die neder is ghesmeten, / Van alle honden wert ghebeten. |
| Druck en droefheyd onderwijst, / Hoewel dat het niemand prijst. |
| Een onverlaet, Weet van gheen quaed. |
| |
| |
| Die valt, en raeckt zoo in de klem, / Een yder loopt strackx over hem. |
| Wanneer de boom is neer-gheslaghen, / Men kapt en raepter, zonder vraghen. |
| Hoe vromer man, hoe swaerder kruys, / Daer med' hy wert bezocht te huys. |
| Die naer Gods Wetten buyght en vraeght, / Het swaerste kruys ghemeen'lijck draeght. |
| Droefheyd groeyt, en meer verbreyt, / Als zy wert te veel ghevleyt. |
| Droefheyd alsmen die beschreyt, / Veel te lichter van ons scheyt. |
| De hand wilt wezen op het zeer, / Al is het lid oock noch zoo teer. |
| De pijn en droefheyd wert verlicht, / Wanneerm' een vriend daer van bericht. |
| Groote pijn, of droeffenis, / Van gheen langhen duer en is. |
| Gheen pijn of droefheyd oyt zoo swaer, / Die metter tijd niet sterft daer naer. |
| Hooft-pijn spijs en dranck begheert; / Buyck-pijn wert door wind gheweert. |
| Hooft-pijn die begheert te eten, / Buyck-pijn wert door wind ghequeten. |
| Droefheyd en on-reyn begheert, / Twee raeds-heeren niet veel weert. |
| Een oude droefheyd, langh verleyt, / Met nieuwe tranen niet beschreyt. |
| De droefheyd die verborghen wert, / Valt uytter-mater zuer en hert. |
| |
| |
| Of de reden, of de tijd, / Slijt de droefheyd, die-men lijdt. |
| Des erfgenames droef gheklagh, / is, onder mommery, ghelagh. |
| Met hondert pond melancoly, / Betaeltmen niet een once zy. |
| Een zoet ghezangh, een goed accoord, / Bindt droefheyd aen een vaste koord. |
| Zulck een die lacht des morghens wel, / Die 's avonds weent, met droef ghequel. |
| Hy heeft, als met een hert versteent, / Aen zijn stijf-moeders graf gheweent. |
| Hy heeft ajuyn, of loock van doen, / Op dat hy weene met fatsoen. |
| Die niet verwint, door goed gheduld, / Den rouwe, die zijn hert vervult; |
| Voorwaer hy zal, met groote pijn, / In langhe druck en droefheyd zijn. |
| Een hond die pist, een vrouwe schreyt, / Als elck maer wilt, ghelijck men zeyt. |
| Van droefheyt en van onghenucht, / En raeptmen voordeel, ofte vrucht. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd