Nieuwe wyn in oude le'erzacken

(2010)–Johan de Brune (de Oude)– rechtenstatus

OP gramschap van gheringhe lien, / 't Is niet de pijn, daer op te zien.

Niet dat zoo traegh verout, / Als toren, die-men trout.

Den toren is een ydel dingh, / Ten zy die macht oock mede-bringh'.

Als gramschap vat in goede lien, / Men can gheen hoogher gramschap zien.

Een goede ziel zijnd' eens ghewont, / Gheen meerder gramschap oyt men vont.

Mieren zelfs bethoonen gal, / Alsmen die wat terghen zal.

Een schaep, al is het zacht en zoet, / Het wert oock gram in zijn ghemoed.

Kort voor het hooft, Niet goets belooft.

Hy swelt en rijst heel buyten schreef, / Ghelijck een pot vol ghist of heef.

Een cleyne pot, ziet op een bot.

Een man die licht te peerde raeckt, / En is tot gheen dispuyt ghemaeckt.

Gramschap, zonder veel bescheyt, / Is een corte dolligheyd.

Door gramschap menigh quaed ontstaet; / Die dat bedwinght, volght goeden raed.

Als broeders eenmael zyn vergramt, / Gheen vier zoo heet en breet en vlamt.

Gheen man en wasser oyt zoo goed, / Die noyt en was ontstelt van bloed.

Het groen cruyd groeyt wel in de hoven, / Maer niet op eenen heeten oven.

Gheduldigheyd te veel ghequetst, / Wert dulligheyd te langhe letst.

. . . . een schaep hoe zacht, / Wert oock tot gramschap wel ghebracht.

Die gram en nordsch is op een Feest, / Die wert ghehouden voor een beest.

Een man vergramt wat tijds vermijt, / Maer vliet een vyand t'aller tijd.

Gramschap zonder sterckt of macht, / Wert, niet zonder re'en, belacht.

De gramschap, zonder stercke hand, / Is y'l, hoe zeer oock dat zy brant.

De gramschap van die t'samen vryen, / Die doet de liefde meer ghedyen.

Die haest wert gram, Laet haest zijn vlam.

De miere zelf, die heeft een gal, / De vliegh een milt, hoewel zeer smal.

Die traegh vergramt, Daer in verstramt.

Hy is ghebeten van een vliegh, / En niemant weet, waer dat 't hem liegh.

Hy lacht gelijck een huyr-peerd doet.