| Het oude zeer, Gheneest niet meer. |
| De ouderdom, Gaet veeltijds krom. |
| Langhe leven, Is langhe beven. |
| Een oude hond, Veel dieper wondt. |
| Wie is, die 't leven meer bemint, / Als die van oudheyd wert een kind? |
| De ouderdom is als een goot', / Van alle quaed, zoo kleyn als groot. |
| Gheen menschen vvenschen meer te leven, / Als die van groote oudheyd beven. |
| Een ouderdom met staetigheyd, / Dat is een kroon van heerlijckheyd. |
| Al vvat is oud, Dat vvort gheschouwt. |
| De ouderdom die is een ziect, / Die veegh, en naer de aerde rieckt. |
| Een almanack is in het lijf, / Van d'oude man, en 't oude vvijf. |
| Een yder wenscht te werden oud, / En als hy 't is, daer niet van houdt. |
| Het voor-hooft en het aenghezicht, / Die zegghen yemants oudheyd licht. |
| Den ouden arend, grijs en taey, / Is stercker dan een jonghe kraey. |
| Men vindt veel gryzen, Maer luttel vvijzen. |
| Een oude man, een jonghe vrouw, / 't Is een ghewisse kinder-bouw. |
| Een jonghe vrouw, by d'oude man, / Die hem met zoetheyd helpen kan. |
| De oude mans, en oude vrouwen, / Die moeten 't met de tanden houwen. |
Auteursrechtelijk beschermd