Davids psalmen
(1656)–Henrick Bruno–
Auteursrechtvrij
[Folio G9r]
| |
 | |
WEl hem die tegen een ellendig man
Sich wijss'lick dragen kan;
Dewijl' de Heere hem bevrijden sal,
Ter tijdt van ongeval.
By 't leven sal hy zijn van Godt bewaert,
Gezegent op der aerd'.
Godt sal oock, na de will' des boosen, niet
Hem geven in 't verdriet.
2 Op 'tsieck-bedd', op de koets' van smert en pijn,
Sal Godt sijn steunsel zijn.
In sijne kranckheydt, Heer, maeckt Gy terstondt
Hem wederom gesondt.
Ick sprack, wanneer ick was met pijn belaên,
O Heere, siet my aen:
Geneest mijn' ziel', want ick hebb' my mis-gaen,
| |
[Folio G9v]
| |
 En tegen U misdaen.
3 Sy spreecken alles quaedts van my, die mijn
Party en vyandt zijn.
Sy seggen; Wel wanneer sterft hy, wanneer
Vergaet sijn naem en eer?
En, soo daer yemandt komt, om my te sien,
Hy spreeckt als valsche liên;
Sijn hert gaert onrecht; gaet hy buyten, dan
Maeckt hy daer woorden van.
| |
Pause.4 Sy momp'len tegen my; die my met haet
Vervolgen, houden raedt.
Sy dencken tegen my all' 't gene my
In 't quaed' breng', en in ly.
Sy seggen; 't Belials stuck kleeft hem aen;
Hy heeft yets schelms gedaen;
| |
[Folio G10r]
| |
 En tot sijn op-standt komt hy nimmermeer,
Die daer nu leydt ter neêr.
5 Mijns vredes man, op wien ick hebb' gebouwt,
En wien ick hebb' vertrouwt,
Die met my at, heft selfs de verssens seer
Op my, en op mijn' eer'.
Maer Gy, ô Heere, zijt genadig, Gy
Richt op, en reddet my.
Ick sal 't haer wederom vergelden gaen,
't Geen' my is aengedaen.
6 Hier by weet' ick dat Gy lust aen my vindt,
En dat Gy my bemint,
En dat mijn vyandt niet, om mijnen val,
Van vreugde juychen sal.
Want, Heer, Gy onderhoudt, door goedigheydt,
My in oprechtigheydt,
| |
[Folio G10v]
| |
 En voor Uw' aengesicht en oog stelt Gy,
O Godt, geduerig my.
7 De Godt van Israël, de Heer, de Heer
Zy eeuwig roem en eer;
Hem zy van eeuwigheydt, tot eeuwigheydt,
Lof, prijs, en danck geseydt.
Amen, Amen. |
|