De dwaze rondschouw

[p. 29]

Gebed

Nu dageraad mal in de kamer zwijmelt
o Heer, ik durf niet voor de spiegel treden
want reeds is het vroom gebaar
dat neeg mijn omschaduwde leden
diep voor Uw grootheid
in parodie verkeerd
en het berouw onwaar

Ik heb een slechte daad bedreven
de droesem in mijn leven o Heer, U ter offerande geheven
Mateloos is de vrees voor het wederbeeld
nu satanies een monkel rond dees torve lip speelt.

Muiterij der aandriften tegen mijn zwak gezag
schaamte brandt haar blos
op deze koon zo vaal
Milder o Heer tot goedheid de hoon
sonore schennis in mijn lichte lach!

Zelfbespiegeling, mijmerij
o de nevelige ik-gestalten binnen mij
tot een lichtkern van waarheid ballen
zo zouden de sierselen der logen
mij ontvallen

In 't barnen der temptatie, o Heer
geef mij eenvoud en ootmoed weer
laat mij de kracht vergaren
onder de stormklok der schuld
alle ijdelheid, schrille sireen
stil te bedaren!