Voorwoord
De roman ‘Het andere verleden’ zou men een fantastisch boek kunnen noemen, als geen nuchtere beschouwing het fantastische midden in de, zo vaak raadselachtige, realiteit plaatste. Men kan het verhaal letterlijk opvatten. Dan leest men een merkwaardig relaas over een man die zijn geheugen heeft verloren en nu als een nieuw mens zichzelf gaat ontdekken. Ook kan men het verhaal symbolisch opvatten en dan laat de auteur zien, dat elke dag een nieuw begin kan zijn en dat het enige wat een mens bezit, zijn verleden is! Op het gebied van deze ‘fantastische’ - psychologie is vaak het meest onwaarschijnlijke, waarheid gebleken. Geen wonder, dat velen, die zich op dit terrein waagden, gevaar liepen in de meest breidelloze fantasterij te vervallen.
‘Het andere verleden’ is, wat de medische en psychologische zijde aangaat, aan de werkelijkheid ontleend. De schrijver raadpleegde deskundigen, teneinde zijn verhaal zoveel mogelijk aan de realiteit te laten aansluiten. Nu is het zeker niet gemakkelijk, zulk een psychologisch geval, behalve interessant, ook spannend te maken. Het wil mij echter voorkomen, dat Rico Bulthuis er in geslaagd is, dit te bereiken: zijn roman bezit de spanning van een detective-roman, zonder oppervlakkig of sensationeel te zijn en wat belangrijk is: de uitkomst is logisch en.... verrassend!
Dr Paul Dietz
Auteursrecht onbekend