liggen daar? Riemen met ijzeren puntjes er aan. Luister nu toch eens.... Jesus werd naar die paal gebracht. Hij zag die leren riemen wel liggen en Hij wist nu, wat ze met Hem gingen doen. Jesus' handen werden nu aan die ring vastgebonden, diep gebogen stond Jesus daar bij de paal. De engeltjes in de hemel zagen Hem wel staan. Vol schrik hielden ze nu hun vleugeltjes voor het gezicht. Wat er nu ging gebeuren.. o, ze wilden het niet zien. Hoe durfden die boze mannen dat toch te doen met die heilige Jesus? O, daar
kwamen ze al aan. Ze hielden die leren riemen in hun handen en daarmee begonnen ze Jesus, die lieve Jesus te slaan. O, wat 'n pijn.... Ze sloegen ook zo hard. Jesus kreunde soms even.. Het deed ook zo zeer. Arme Jesus. Al die pijn wilde Hij hebben voor ons, voor vader, voor moeder, voor jou ook.
Toen die slechte mensen zelf moe waren van het slaan, hielden ze op en werd Jesus van de paal losgemaakt. Wat zag Hij er uit! Vol rode striemen. Jesus kon bijna niet meer rechtop staan van de pijn. Wild trokken ze Jesus verder. Ze hadden nog iets lelijks bedacht. Luister maar.. Bij het paleis van Pilatus stonden een paar lage boompjes, daaraan waren takken met lange scherpe dorens. Je weet wel, van die scherpe pikkertjes, die ook aan de mooie rozetakken zitten, maar deze dorens waren nog veel, veel groter en scherper.
En wat deed nu een van die boze mannen? Vlug liep hij naar dat boompje, sneed een paar van die takken af en maakte daar een kroon van. Een kroon van scherpe, lange doornen. Daarmee liep hij nu naar Jesus en zette die doornenkroon op Jesus' hoofd. O, wat een pijn.. Weet je nog, kindje, dat je laatst schreiend bij moeder kwam, omdat je een roosje geplukt had en zo'n klein dorentje in je vinger prikte?.... Dat deed pijn, hè?.... Maar die kroon, die de boze mensen voor Jesus hadden gemaakt, zat vol met zulke, maar dan hele lange, met scherpe dorens. En die zetten ze nu Jesus op het hoofd. Nog erger.. Ze namen een grote, rieten stok en sloegen er mee op de kroon en de scherpe doornen gingen nu helemaal in Jesus' hoofd. O, wat deed Zijn hoofd toch zeer.... Wat staken die lange, puntige dorens.. Arme Jesus toch.... Maar niemand
van die boze mensen had medelijden. Ze lachten Jesus nog uit en telkens sloegen ze weer met de stok op de doornenkroon.
Kijk Jesus hier nu eens.. Al die pijn wilde Hij lijden voor ons. Weet je nog waarom? Wat zeg je nu tegen Hem?
Lieve Jesus, ik bedank U, dat U voor mij die pijn wilde lijden.
Zou jij nu niet graag zo'n lange scherpe doren uit Jesus' hoofd willen trekken? Ja, dat kun je.... Als je vandaag 'n heel lief, braaf kindje bent, dan is het juist, of je 'n doorn wegtrekt uit die doornenkroon O, wat zal Jesus daar toch blij om zijn. En Moeder Maria ook. Ze had er zo'n verdriet van, dat Jesus zoveel moest lijden.
Auteursrecht onbekend
Eindelijk was de lange nacht om en kwamen de zonnestraaltjes naar binnen door het kleine raampje in het vuile hok, waar Jesus nog altijd zat met die boze mensen. Jesus was blij, dat die akelige nacht om was. Maar o.. hoe zag de heilige Jesus er uit.. Zijn gezicht vol vuil van het spuwen en overal schrammen en blauwe plekken van 't stompen en slaan. Zijn handen waren nog steeds gebonden met de touwen, die zo vast zaten. Nu kon Jesus nog niet eens dat vuil weg vegen; o, gelukkig dat Moeder Maria Jesus daar
