Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Moeders mooiste uurtje (ca. 1947)

Informatie terzijde

Titelpagina van Moeders mooiste uurtje
Afbeelding van Moeders mooiste uurtjeToon afbeelding van titelpagina van Moeders mooiste uurtje

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (6.49 MB)

Scans (73.96 MB)

XML (0.33 MB)

tekstbestand






Illustrator

M. Povel



Genre

proza
jeugdliteratuur

Subgenre

non-fictie/theologie


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Moeders mooiste uurtje

(ca. 1947)–G.P.J. van der Burg–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 127]
[p. 127]

Jesus' begrafenis

illustratieBij de vrienden van Jesus waren ook een paar deftige, rijke mannen. Een van die mannen had een grote tuin en achter in die tuin had hij 'n mooi nieuw graf, waarin nog nooit iemand was neergelegd. Ik wil, dat de heilige Jesus in dat nieuwe graf begraven zal worden, zei hij. Maar eerst wil ik mooie, witte doeken kopen om het Lichaam van Jesus daarin te doen. Moest die rijke man nu ook niet naar de timmerman om een kist te kopen? Neen, dat hoefde niet. Want in het land, waar Jesus woonde, werden de mensen anders begraven dan hier bij ons. Iemand, die dood was, kreeg geen lang doodskleed zoals bij ons, maar het lichaam werd in doeken gewikkeld. Hoe rijker iemand was, hoe mooier doeken. Dan werd de dode naar het graf gedragen. Maar zo'n graf was ook 'n beetje anders. Geen kuil in de grond, hoor. Je weet wel, in het land waar Jesus woonde, waren bergen van steen. Daarin waren soms grote gaten. Iemand, die dood was, werd in zo'n opening van steen neergelegd, men maakte dan die opening weer dicht met 'n steen er voor te schuiven en dat was dan het graf. Kijk, zo'n graf had nu die rijke vriend van Jesus ook. En daarin wilde hij Jesus leggen. Hij nam een andere vriend van Jesus mee en samen gingen ze nu eerst naar de stad Jeruzalem om witte doeken te kopen voor Jesus' Lichaam. Ze gingen een winkel in en kochten daar de mooiste doeken, die ze maar konden krijgen. 't Kostte wel veel geld, maar wat gaf dat, 't was immers voor Jesus, voor die heilige Zoon van God, en voor Jesus kan het nooit mooi genoeg zijn. Die rijke man was blij, dat hij zo kon laten zien, hoeveel hij van Jesus hield. Ze maakten gauw voort, want 't begon al laat te worden en vóór het donker werd, moest Jesus begraven zijn. Met vlugge stappen kwamen ze nu na een poos weer op de Calvarieberg. Daar zat Moeder Maria nog met Jesus op haar schoot. 't Bloed en het vuil had men van Jesus' heilig Lichaam gewassen.

 

Heel bleek lag Jesus daar in de armen van Zijn Moeder. Het heilig Lichaam werd nu heel eerbiedig in de doeken gewikkeld. De vrienden van Jesus namen het van Maria's schoot en samen droegen ze

illustratie

het nu naar het graf in de tuin van die rijke vriend. Moeder Maria en nog een paar heilige vrouwen liepen langzaam achter hen aan. De weg erheen was niet zo lang. Toen de vrienden bij het graf waren gekomen, legden ze voorzichtig Jesus er in neer. Allen gingen nu op zij, want Moeder Maria wilde nog één keer haar lieve Jesus zien. O, hoe mooi lag Hij daar.. de ogen dicht.. dood.. nu kon Hij geen pijn meer hebben. Voor 't laatst keek Moeder
[pagina 128]
[p. 128]

Maria naar Jesus. Heel lang! Ze kon haast niet wegkomen bij Zijn graf. Maar 't moest. 't Begon al donker te worden. De grote steen werd nu voor het graf geschoven. Dat ging niet gemakkelijk. De steen was groot en zwaar. Toen dat gebeurd was, gingen allen naar huis, stil en bedroefd.. De Apostel Joannes nam Maria met zich mee. 't Was nu immers zijn eigen Moeder. Dat had Jesus toch gezegd, toen Hij daar hing aan het kruis: Joannes, daar is nu uw Moeder. Onderweg praatten ze niet veel. Moeder Maria moest telkens en telkens weer denken aan alles, wat er met Jesus gebeurd was. Alles was nu gelukkig voorbij en Jesus lag daar nu in het mooie nieuwe graf.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken