De bruiloft van Kloris en Roosje
(1804)–Dirck Buysero–
Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Want Roosje is een zoete meid,
Ik heb ook heur genegenheid
Al lang bespeurd an onze jongen.
Pieternel.
Dat loof ik wel, zy dansten, zongen,
Den hielen dag, dan hier, dan daer,
Daer 't zeldschop maer was by mekaêr,
Vaêr, nou begin ik eerst te leeven;
Wyl onze Zeun hem heeft begeeven
In de echt met Roosje, 't is zo zoet!
Ik voel verheuging in myn bloed.
Tomas.
Ja wel moêr Jans, ik wil je zweeren,
Dat zo ik niet wat in myn kleêren...
Ik zeg niet veul... maer nu wat raed?
Je weet nu hoe 't met Elsje staet,
En Krelis, hy zei daetlyk komen.
Nu diend de tyd wel waer enomen
Om haer te nooden op dit feest.
Pieternel.
Daer heb ik lang al by eweest.
Zy zullen ook niet lang weg blyven.
Wat zullen wy niet vreugd bedryven!
Myn hart luikt op, ik weet niet hoe!
O je! wat ben ik wel te moê!
Ik heb Mansette ook straks gesproken
Met Teeuwis; 't is al zo bestoken,
| |
[pagina 12]
| |
Dat zy de Bruid, hy Bruigom is,
Zy komen straks meê aan den dis,
Om ons gezelschop by re woonen.
Tomas.
Maer, Moêr, hoe bloozen jou je koonen?
Je lykt verjongt, nae dat het blykt.
't Schynt hoe myn oog jou meer bekykt,
Hoe dat myn hart meer schynt te springen.
Pieternel.
Al, kom, weg met die malle dingen.
Kom, rep je maer; wat stae je? hoe!
Ik weet zo waer niet wat ik doe.
Tomas.
Nou kom, al lang enoeg te snappen.
Ik zel de kannen vol gaen tappen:
Hael jy de taefels voor den dag,
En stoelen. Pietje, wat, hoe mag
Je hier noch langer staen te maelen?
Zy komen, wil den die uit haelen.
'k Loop om de borden; sa, kom ras.
|
|