Zedighe sinne-belden ghetrocken uyt den on-gheschreven boeck van den aerdt der schepselen

[p. 239]

78. Sinne-beldt.

Geen smit soo kloeck, die 't ijser heet
Te-saem met 't kouwt te sméden weet.

Al is't, dat heet en kouwt 't een 't ander niet kan lijden,
En altijdt uyt den aerdt malkanderen bestrijden:

Die boven hunne kracht niet voorder konnen gaen,

Maer moeten onder een gemengelt blijven staen.

Niet in hun eerste maght, waer mede zy malkand'ren
Aengrepen, maer alsoo den eenen op den and'ren

Oft wint oft wel verliest: waer door dat alles staet,

Wat uyt de mengelingh van d'Elementen gaet.

Dees mengelingh die moet de schepsel t' saemen binden
Die sonder bandt des viers geen een-heydt konnen vinden

Gelijck geen' smit soo kloeck, die sal een ijser kout

Soo smeden, dat het vast aen een heet ijser hout.

[p. 240]

 

Hy moet dan met gewelt 't kout-ijser gloeyendt maecken

 

Wilt hy, dat d'ijsers t' saem-gevoeght een ijser raecken:

 

Soo ons dit Sinne-beldt tot zedigheydt wel leert,

 

En thoont hoe 't ijser kout tot heete weder-keert

 

Wilt het vereenicht zijn en vast aen 't ander hechten:

 

Oft anders, heet en kout sal altijdt t' saemen vechten.\;

 

Maer noyt vereenigen; veel minder sal den mensch

 

Met Godt het liefde-vier, vereenicht sijn naer wensch,

 

't Is ons verkeertheydt hier Godts liefde-vier te schouwen,

 

Om met een helsche vier daer soo vast aen te trouwen

 

Dat geen verloop van tijdt ons daer van immer scheydt.

 

ô, On-verdraegh'lijck vier 'twelck brant een' eeuwigheyt!

Vermeerderingh op het selve.

HEt is blijckelijck dat gheene smeden, oock hoe hervaeren dat zy zijn, die een kout ijser met een heet sal konnen t'saemen voeghen oft aen een sméden, blijvende in staet ghelijck zy zijn heet en kout: Van gelijcken soo en kan eenen boosen sondaer inden welcken de kouwe boosheydt overtolligh is, ende vervolgens inde liefde verkout, die en kan met Godt niet vervoeght worden die het vier van liefde is, ende daer om Christus, willende sich vereenighen met allen de menschen, heeft voor al besorght gheweest het vier in de wereldt te brengen, ghelijck hy betuyghde by Lucas: ^(a) Ignem veni &c. Ick ben gekomen om het vier op de wereldt te senden en wat wil ick? dan dat het branden sal, het had on-mogelijck gheweest, dat hy de ijs-killighe herten der menschen aen sijn gloeyende hert oyt had konnen smeden ende vereenigen, ten waer hy hier op-gherecht hadde fourneysen van liefde onder de welcke wel de principaelste zijn, Sijne Mensch-wordinghe, waer in hy, door het vier van liefde betracht heeft ons

(a) Luca 12.

[p. 241]

met hem te vereenighen: hebbende tot dien eynde het groot fourneys ghestockt als hy den gheest van liefde uyt-ghestort hadde over de heele werelt in de gedaente van vier niet anders wenschende, als dat het branden soude; maer siende, dat de menschen in dit fourneys van liefde al even kout bleven ende tot gheene vereeninghe met hem en wilde komen: soo heeft hy het hoogste gethoont eer hy van hun wilde af-scheyden en voor hun sterven, soo voede hy hun met sijn vleesch en Bloedt, op dat zy met hem in sijn eygen substantie souden veranderen en met hem een souden worden, gelijck hy en sijnen H. Vaeder maer een en is. Maer met allen dit, soo en gheschiet noch sijnen wil niet, oock van het meeste-deel der verkouwde menschen; wat is de oorsaeck? Ick lese inde Roomsche Historie, dat soo den Vaeder van Caligola den alder-besten Keyser; dat de Romeynen uyt danckbaerheydt de asschen vanden af-ghestorven Keyser wilden vereeren ende verheffen, waer toe het lichaem verbrandt wierdt om gheheel tot asschen te on-binden, gelijck het geschiede uyt-genomen alleen het hert, dat door geen vier verbrandt konde worden; waer over een jeder verwondert en verslaegen stondt: ende de oorsaeck hier van onder-socht zijnde, bevondt –men, dat sijn hert soo door-droncken van fenijn was, dat het vier daer niet aen vermoght vraeght gy hoe het vier van Christus soo vinnigh brandende, nochtans geen maght en heeft op den boosen? siet hoe dat in boosheydt hun hert vergiftight is, en ten sal u niet verwonderen, dat het liefde-vier in het kout fenijn niet en werckt, en vervolghens, dat het kout ijser met het gheloeyent niet te saemen kan ghesmeedt worden.