Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[p. 18]

Gheboden dienst
is onweert.
Le veneur ne prend
Ce que se rend.

anna.

EEn Vogh'laers strick, en een die mint,
Zijn, na mijn oordeel, eens ghesint;
VVant soo een velt-hoen, of faisant,
Coomt neer-gevallen in den bant,
Als oftet vvoude zijn ghevaen;
De stricken blijven open staen:
Maer als het hoen her-treckt sijn clau,
Soo vvert het losse garen nau;
En springt den voghel op en neer,
Dan nijpt den draet dies noch te meer;
Doch soo sy vveder stremt haer loop,
Terstont soo lost haer oock de knoop.
Dit is der minnaers rechten aert,
VVat ghy hun biet, 't is al onvvaert;
Het visken vliet 't ghevvorpen aes,
Noyt goeden vvey-man grijpt den haes
Daer hy stil in sijn legher rust,
Den arbeyt vvet des jaghers lust;
Hy vangt geen vvilt,(het vvaer hem schant)
Dat hem van selfs coomt in de hant:
Door moeyte smaect het minnen-spel,
En 't vveyg're vough de meyskens vvel;
Doet van de minn' vier, pijl, en pijn,
De minn' en sal gheen minne zijn.

Qoud licet ingratum est.

anna.

ADlaqueos dum sponte venit, nil vincula stringunt;

Quaeque capi cuperet non capietur avïs:

Sed dare terga paret, tunc denique fila coibunt;

Atque iterum quoties haec stetit, illa labant.

Si qua prior petijt, dignam tulit illa repulsam:

Turpe petens mulier, turpe puella rogans.

Si qua capi gaudet, fugiat; fuga dulcis amanti est,

Acrius illa docet poscere, si qua negat:

Pectora difficilis flagrantius vrit amica,

Basia luctanti rapta dedisse juvat.

Grata viris magis est fera, cum fugit ocyor euro,

Quam prostrata solo cum jacet ante canes.