Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[p. 68]

Alsmen't sluyt
Dan berstet uyt.
Quant on le serre
Il va par terre.

phyllis.

WIe heefter doch soo harden vvet
Ons maegden tot een dvvanc gheset?
Jst niet veel beter datmen siet
VVat datter hier en daer gheschiet,
Dan datmen sit in huys en suft,
En laet verroesten sijn vernuft?
Hoe! sal dan noch een houbaer maeght
Met t'huys te blijven zijn gheplaeght?
Jst niet ghenoegh in school ghevveest,
De school-vrou, en haer plack gevreest?
Laet doch een maecht vvat vroylijck zijn,
VVāt haer genaect doch nieuvve pijn,
De sorgh' vant huys, den dvvanck des mans,
En alle jaer een kint bycans.

Dat yemant binde slaef of beest,

Maer niet der vrouvven eelen geest:
Dan of men schoon al vrouvven bint,
VVat isset meer als enckel vvint?

VVijn, sonder lucht, leyt staeghen vvoelt,

En dickvvils maer de kelder spoelt.
Een maeght gehouden aen een block,
Is voor de stal-knecht off de kock.
Het vrouvven-vleys is selt saem cruyt,
VVant bintmen't in, soo berstet uyt.

Si premis erumpit.

phyllis.

Ergòne perpetuis damnata puella tenebris

Debeat aeternùm delituisse domi?

Sit satis imperio durae gemuisse magistrae,

Et ferulae molles supposuisse manus:

Nunc animis vigor est, & nos jubet vrbe vagari

Mobilis, & toto qui volat orbe, Puer.

Nec sera profuerit; Venus ostia pandit amanti,

Cum gemit ad clausas maesta puella fores.

Carceris impatiens vult libera colla Cupido,

Tu quoque colla pater libera Liber amas.

Servando nova musta, perit servando puella:

Mitia regna mero, virginibusque placent.