Liet.
ONS Gespeel wil enckel trouwen,
Wat mach 't Meyskeen over gaen?
Sy en can, noch wil, verstaen,
Dattet haer wel mocht berouwen:
Neen, by haer en is geen schroen,
't Is al boter totten boem.
Wat ist doch van Venus-jancken?
Suchten, duchten, nacht en dagh,
Geen vermaeck, als met geclagh,
Hopen, vreesen, duysent rancken,
Al des liefdes pijlen zijn
Drie van vreughde, ses van pijn.
Jongh-mans laet u niet verblinden,
't Is soo breet niet, als men seyt.
Die sijn stuck wel over-leyt,
Sal in cortens stont bevinden,
Dat noyt man soo wel en trout,
Off hy vint yet dat hem rout.
Gaedy gelt en goet bejaghen,
Ghy, die selfs niet rijck en zijt,
Cleyne liefde, groot verwijt:
Dickwils suldy moeten draghen,
Dats' u op den necke trap,
't Is haer schijve dieder clapt.
Zijdy rijck van ghelt en landen,
En verkiestdy dan een Lieff.
Juyst alleen na u gherieff,
Noch en zijn't gheen vaste banden,
Want soo haest sy is u vrouw'
Springtet 't geckjen uytte mouw'.
Soo ghy niet en hebt ten besten,
En ghy trouter een, als ghy,
Och! dat's enckel slaverny
Van den eersten totten lesten.
Slappe beurse, weecken moet:
Wie can winnen sonder goet?
Trouj' een Schoone; duysent vreesen
Doen u beven als een riet,
En wat plaegh en vreestmen niet?
Sieckten, Outheyt, vreemde Meesen,
Vreemde winden in u zeyl,
Schoone vrouwen, trots off geyl.
Is u Lief mis-maeckt van wesen,
Soo ist t'uwent altijt nacht:
En daer toe het heel gheslacht
Can van niemant zijn ghepresen,
't Moet doch leelick zijn, of vuyl,
Want een huben broet een uyl.
Soo u Wijff verstaet haer saken,
Boven 't spin-wiel, off den douck;
Straxfoo 't spin-wiel, off den douck
Want sy wil de meester maken:
Gaedy wat te verr' off naer,
Strax soo grijps' u by den haer.
| |
Hebj' een Vrou die dickwils kindert,
Isse jaer op jaer bevrucht,
Yder kint, een nieuwe sucht.
Yder Craem u goetje mindert:
Cleyne kinders, noyt verlost:
Groote kinders, groote kost.
Is u Vrou beset int spreken,
Strax so neemtse' thoochste woort,
En soo coomts' u daechs aen boort;
Och! het hooft dat dunct u breken.
't Wiff dat constich spreken can,
Is een plaghe voor de man.
Is een wijff wel op haer koten,
Die wil danssen nachten lanck.
Trots op haren fieren ganck.
Menich man heeft dit verdroten,
Menich man bleeff in ghequeel.
Dat sijn vrouwe liep te veel.
Is u Vrouken sacht van wesen,
Spreecktse woorden hoonich-soet,
Laffe spijs' en is niet goet,
Cost die bijt is meer ghepresen.
Soo het schaep is soet van staen,
Yder coomter suyghen aen.
Wegh met liefdes malle treken:
Watmen hoort, off watmen siet,
Oock het best, is maer verdriet.
Waer toevoughmen twee gebreken,
Yder mensche, wijs off geck.
Heeft ghenough aen sijn gebreck.
| |
Juvenal. Sat. 6.
NVllane de tantis gregibus tibi digna videtur?
Sit formosa, decens, dives, foecunda, vetustos
Porticibus disponat avos, intactior omni,
Crinbus effusis bellum dirimente, Sabinâ,
Rara avis in terris nigroque simillima cygno.
|
|
Auteursrechtvrij