De pelgrimagie van het kindeken Jesus
(1755)–Franciscus Cauwe–
Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
Wie sal my geven u mynen Broeder, suygende de Borsten van myne Moeder, op dat ick u mach buyten vinden ende kussen. Cant.8.WIe sal my jonnen desen wensch?
Wanneer sal eens den tydt gedoogen,
Dat ick u magh aensien een mensch,
En myne Moeders borstjens soogen,
Wanneer sal ick eens sien den dagh
Dat ick u Broerken noemen magh?
'T is niet nochtans dat ick begeer,
Om myn geslachte te verheffen:
Neen, ick en soeck geen werelts eer?
Een ander wit is 't dat ick treffen:
En wil ick 't u in 't kort bedien:
Het is om u een kindt te sien.
Niet als een jongelinck bejaert,
Wiens jeught staet in het volle wassen;
Maer als een kindt van lieven aert,
Dat syn kleyn montjen weet te passen
Aen myne Moeders borstjens soet,
Gelyck een suygelincxken doet:
Het welck ick sagh soo altemet
Vast aen haer sneeuw wit halsken hangen,
Of wel op haeren schoot geset,
O dat waer alle myn verlangen!
| |
[pagina 10]
| |
Ey Broerken lief laet dan geschien
Dat ick soo blyden dagh magh sien.
De kinders zyn van soeten aert,
En zyn van een aenlockigh wesen,
Meer als weldoet een grysen baert
Om syn vernuft verstandt gepresen:
Den ouderdom baert roem en deught;
Maer in de kindtsheyt is de vreught.
Daerom heeft hy het wel versint
Die eerst Cupido ginckt af-trecken,
Hy schilderd' hem gelyck een kint,
Bequaem om herten te verwecken;
Daerom heb u een kindt versocht,
Een kindt dat my wel greyen mocht.
Ey kindt neemt op ons wenschen acht,
'T is nu soo menigh jaer geleden,
Dat u soo menigh ziel' verwacht.
Dat ick heb oock soo dick gebeden
Te sien den aengenaemen dagh
Dat 'k aen u wieghsken sitten magh:
Als ick u dan op-nemen mocht,
En naer myn moeders schoot toe dragen,
Het waer een speeltjen dat ick socht,
My sou geen ander vreught behaeghen:
En op een kusken acht of thien,
En soud' ick niet seer nauwe sien.
En waerom niet? 't is synen lust:
Niemandt en heeft daer op te spreken,
Als 't Susterken het Broerken kust,
'T zyn toegelaten minne-treken,
Jae of ick kuste uren lanck,
Soo synen tocht is buyten dwanck.
Myn tongh en is geensints bestandt
| |
[pagina 11]
| |
De liefde konnen uyt te spreken;
Waer door myn hertjen tot u brandt,
Waerom myn ooghskens dickwils leken,
Ach! hadt ick u in myn gewelt,
Gy proefd' de liefde, die my quelt.
Wat meende wat gedienstigheyt
Ick u geduerigh sou bewysen:
Men sou my noyt sien onbereyt,
Dan als ick van u moeste deysen,
En oft-men my hiet elders gaen,
Myn hert' sou aen u wieghsken staen.
En als gy liet het suygen staen
Dan souw ick met een diep verlangen,
Myn brandend' oogskens op uw slaen,
Om in myn arms u te ontfangen,
Ick droegh u in de open locht;
Op dat ick met u spelen mocht;
En als ick saege dat den slaep
Uw' moede oogskens toe wou dwingen,
Dan soud' ick u, ô teere schaep,
Sien soetjens binnen 's huys te bringen,
En leyd' u in een wiegsken neer;
Voor al een soentjen en niet eer.
En oft'er ergens binnens 's huys
U ded' uyt uwen slaep ontspringen,
Als eenigh onverwacht gedruys,
'K sou u een vreughdigh lietjen singen:
En soo hadt ick u op den stondt,
Gelyck ick u te vooren vondt.
En als ick u dan had' in rust,
Sou ick niet lang' myn driften helen,
'K sou om te boeten mynen lust,
De soentjens van uw' kaeckxkens stelen,
| |
[pagina 12]
| |
Geen oogh' en soud' ick van u slaen
Om soo myn oogen te versaen.
En als gy dan niet meer en sooght,
Bequaem te leeren onse taelen,
Soud' ick u voorgaen, hoe gy mooght
Uyt myne mont de woorden haelen,
Soo soud gy syn myn leere-kint,
Ick, weert van u te syn bemint.
En als ick u dan soude sien
Een weynigh voorder op-gewassen,
En op een houten peerdtjen rien,
'K bestierde dan u blyde passen:
En soo gy vliedt, ick waer by,
Om soo te houden tegen my.
Ick wenschte wel dat 'k altemet
U vallen sagh en neder hellen,
Om dat ick tegen u geset,
My mocht om u te behauden stellen:
Alwaer gy liept, ick draefd' u naer.
Tot dat gy seffens moede waer.
En sooder jemandt waer belaen,
Wat loon my dient zyn toe-geschreven:
Ick hebbe 't al voor niet gedaen,
Jae had' ick iet, ick soud' toegeven,
Van u een mondtjen kindtjen teer;
'T is al voldaen' 'k en wil niet meer.
 |
|