De pelgrimagie van het kindeken Jesus

VIII. Capittel.
Het Kindeken Jesus woont seven jaeren in Egypten als Pelgrim en Vremdelinck.

ALs Maria (segt S Bonaventura cap. 12.) met 't Kindeken Jesus, ende Joseph, binnen Egypten gecomen zyn, alle de Afgoden van geheel dit Lant zyn ter aerden gevallen, gelyck den Propheet Isaias voorseyt heeft. Sy zyn dan gegaen naer eene Stadt Heliopolis, en hebbende aldaer een huyse gehuert, woonende in 't selve seven jaeren als Pelgrims ende Vremdelingen, ende arme gebreckige Menschen.

Maer hier komt my te vooren een seer schoone ende bewegelycke Meditatie. Let neerstig op het gene volgt Waer mede, ende hoe hebben sy geleeft soo langen tyt? Souden sy wel gebedelt hebben? Men leest van onse L. Vrouwe, dat sy met de Spinrock ende de Naelden den kost soechte voor haer Soontjen. Aensiet dan hoe de

[p. 51]

Coninginne van Hemel en van Aerde, naeyt ende spint, uyt groote liefde die sy tot de armoede droeg. Sy hebben voorwaer in alle manieren de H. Armoede bemint, ende haer tot'er doodt toe volcomentlyck getrouwe gebleven. Moest dan de Alderheyligste Maget niet gaen van huys tot huys vragen laecken ofte lynwaet, oft iet anders, in de welcke sy mochte wercken voor de lieden? Want het moeste in de gebuerte kenbaer gemaekt worden: andersints sy en souden geen werck gekregen hebben; want de vrouwen van dit lant en konden daer niet naer raeden. En 't Kindeken Jesus, als 't begonst vyf of ses jaeren out te zyn, meent gy niet dat het de bootschappen dede van syn Moeder, vraegende werck voor haer? Want sy en hadde geenen anderen dienaer. Meent gy oock niet dat het selve Kindeken Jesus weder droeg het werk, als 't gedaen was, eysschende uyt den naem van sijn Moeder den arbeyts loon; dunckt u niet dat het Kindeken Jesus, die den Sone was van den oppersten Godt, ende oock sijne Moeder, in diergelycke saecken eenighe schaemte lyden moesten; oft'er oock somtydts eenige boose, hooveerdige, ende twistige vrouwe geweest hadde, die als 't Kindeken het goet weder-brocht, ende den loon eyschte, hem onbeleefdelyck toe spraecken, het werck uyt sijn handen gesnapt, en sonder betaelen wedergejaegt hadde. Och hoe menigh ende groot ongelyck wordt de vremdelingen aengedaen, welck den Sone Godts niet en heeft konnen vlieden, maer gewilliglyck aenveerden.

Meent gy oock niet dat het Kindeken Jesus somtyts t' huys komende, ende honger hebbende, gelyck andere kinderkens te eten gevraegt heeft, de Moeder niet hebbende om hem te geven,

[p. 52]

dunckt u niet dat sy als dan uyt'er herten bedroeft wiert? Sy troostende haer Soontjen en sochte alle middelen om sijnen nootdruft te besorgen: dickwils spaerende uyt haeren mont, om aen het Kindeken te geven.

Dese ende diergelyck dingen kunt gy van 't Kindeken Jesus mediteren. Siet ick hebbe u occasie gegeven: verbreyt gy nu, ende vervolgt dese Meditatien naer u goetduncken; en zyt kleyn met het kleyn Jesuken. Noch en misacht niet sulcken verworpen saecken, ende die kinderachtigh schynen te wesen, van hem te mediteren: want sy verwecken tot devotie, sy vermeerderen de liefde, sy geven vierigheyt, sy veroorsaecken medelyden, sy brengen mede groote suyverheyt ende eenvoudigheyt aen de ziele, sy voeden de ootmoedigheydt ende armoede des geests, sy maecken tusschen de Ziele en Jesus, een soete gemeynsaemheyt ende gelijckformigheyt, ende sy verheffen de hope. Sy weiren oock d'hooveerdigheyt, en blusschen het vier der begeerlyckheyt, ende sy beschaemen de curieusheyt. Siet gy wel hoe veel goederen dat hier van voortskomen? Zyt dan, gelyck ick geseyt heb, kleyn met het kleyn Jesuken, ende groeyt met hem; altydts nochtans tot hem dragende een ootmoedige eerbiedinge: ende volght het naer waer het gaet, ende aenschouwt altydt sijn aensichtje.

Hebt gy dan nu wel gemerckt hoe lastig ende schaemelyck hunne armoede is geweest. Moesten sy dan met den arbeyt hunder handen den kost soecken, wat sullen wy dan seggen van hunne kleeren ende huysraet; te weten, bedden, ende andere nootsaeckelyckheden? Meent gy dat sy van alles dobbel, en dry hadden; meent gy dat'er overvloedigheyt ofte curieusheyt in dit arm huys-

[p. 53]

ken te vinden was: dit is al tegen de armoede, doch en soude noyt sulcks gedooght hebben, hadde 't in haer macht geweest.

Aensiet haer dan in haeren arbeyt hoe sy naeyende, spinnende ofte breyende, getrouwelyck ende ootmoedelyck werck: hebbende niet te min een alderneerstigste sorge voor haer Soontjen, en 't bestieren des huysgesins; sonder te versuymen de gesette uren des gebedts, waer in sy geduerigh naer haer vermogen haer oeffende. Hebt dan uyt'er herten medelyden met haer, ende aemerckt dat de Coninginne des Hemelrycks niet verkregen en heeft voor niet. Gy mooght oock wel dencken, dat menige goede vrouwen, aensiende haere uytterste armoede, haer somtyts iet gesonden hebben voor aelmoesse, welck sy ootmoedelyck ende met dancksegginge ontfinck. Van den anderen kant dede den ouden Joseph oock sijn beste in sijn ambacht van timmeren. Gy hebt hier dan van alle kanten materie van medelyden.

Naer dat gy hier eenigen tyt gelet hebt, vraegt van onse L Vrouwe oorlof om te vertrecken, ende vallen op uwen knien, ontfangt de benedictie eerst van het Kindeken Jesus, daer naer de H. Moeder, ende van den H. Joseph; ende met weenende oogen; ende groot medelyden segt hun Adieu: Want sy moeten hier blyven als ballinger, gebannen sonder eenige reden uyt hun Vaderlant; ende de Pelgrimagie van seven jaeren overbrengen in 't sweet huns aenschyns. Tot hier S. Bonav.