De pelgrimagie van het kindeken Jesus

II. Capittel.
Jesus voorsegt syne doodt met syne H. Moeder.

HIer van mediteert den H. Bonaventura aldus, seggende: ^(a)Wy mogen hier stellen een seer schoone Meditatie, van welcke nochtans de H. Schriftuere niet en spreekt. Als den Heere Jesus s'woensdaegs s'avonts in het huys van Magdalena ende Martha met syne Discipels aen tafel sat, etende syne Moeder met de Vrouwen, in een ander kamer, soo heeft Magdalena den Heere dienende, hem

(a) Medit. Vita Chr. c. 72.

[p. 426]

gebeden, seggende: Meester, weest indachtigh dat gy met ons den Paesschen komt houden, ik bid' u, en ontsegt my dit niet. Maer soo Jesus dit geensints en consenteerde, seggende dat hy binnen Jerusalem den Paesschen wilde houden, soo is sy al weenende naer de andere kamer by onse L. Vrouwe gegaen, ende haer vertellende het gene Jesus geseyt hadde, hadt haer dat sy hem daer soude houden om het Paesch-lam te eten. Het avont-mael gedaen zynde Jesus gaet by syne Moeder, ende sit by haer alleen met haer koutende, ende haer verleenende syne soet tegenwoordigheyt, die haer haest ontrocken moeste worden. Aensiet hun dan wel beyde t' samen sitten, ende hoe onse L. Vrouwe hem met eerbiedinge ontfangt, ende met minnelykheyt met hem handelt, ende hoe den soeten Heere haer alle eerbiedinge ende respekt bewyst. Hier-en-tusschen komt Magdalena by hun ende sittende aen hunne voeten, seyde: Mevrouwe, ick hebbe onsen Meester genoot, om hier den Paesschen te houden, maer hy wilt naer Jerusalem gaen om synen Paesschen te houden, ik bid' u en laet hem niet gaen, want hy sal gevangen zyn. Doen seyde de H. Moeder: Sone, ik bid' u dat dit niet en geschiede, maer laet ons hier den Paesschen houden. Gy weet wel dat'er order is gegeeven om u heymelyck te vangen. Liefste Moeder seyde den Heere, het is den wille myns Vaders dat ik te Jerusalem den Paesschen houde, want den tyt van de verlossinge des werelts is gecomen, ende nu sal vervult worden al het gene de Propheten van my voorseyt hebben, ende de Joden sullen hunnen wille in my volbrengen. De Moeder ende Magdalena dit hoorende sijn seer verslaegen geweest ende bedroeft; want sy verstonden wel dat hy sprak van sijne doodt. De Moeder dan nauwelijcks con-

[p. 427]

nende spreeken, seyde met diepe versuchtingen: Mynen liefsten Sone, ik ben heel verslagen door dese woorden, ende myn hert begeeft my t' eenemael. Dat uwen Vader hier in voorsiet, want ik en weet niet wat seggen. Ick en wil hem niet teghen stryden, maer indien het hem beliefde, bidt hem toch dat hy het uyt-stelle, en laet ons hier den Paesschen houden met dese onse vrienden. Is't dat het hem belieft, hy kan de werelt op een ander maniere wel verlossen sonder uwe doodt want alle dingen zyn hem mogelyck.

Och dat gy saegt hoe onse L Vrouwe tusschen dese woorden weent, ende hoe Magdalena om haeren soeten Meester schreyt met groote lamentatien, gy en sout misschien oock de traenen niet connen houden.

Peyst eens in wat een droevigen staet sy waeren, hoorende dat den aldersoetsten Jesus, dien sy soo geweldelyk beminden, hun gink verlaeten, sy zelven leverende om gedoodt te worden. Den Heere beweegt synde door hunne traenen, heeft hun met soete woorden soeken te troosten, seggende: En weent niet; gy weet wel dat ik de gehoorsaemheyt myns Vadeers moet volbrengen: maer hebt vast betrouwen dat ik haest by u-lieden keeren sal: want ten derden dage sal ik verrysen glorieus. Ick sal dan volgens den wille myns Vaders binnen Jerusalem op den Berg Sion den Paesschen houden. Doen seyde Magdalena tot onse L. Vrouwe, aengesien wy hem hier niet houden en connen, laet ons ook binnen Jerusalem in ons huys onsen Paesschen gaen houden, welk hun den Heere toestont. Maer eylaes, ik geloove datse noyt droeviger Paesschen gehouden en hebben. Tot hier S. Bonaventura.