De pelgrimagie van het kindeken Jesus

[p. 442]

VI. Capittel.
Jesus geeft syne Discipels syn leste vermaen vol van liefde.

AEngaende het vierde (segt S. Bonaventura) aenmerkt noch andere teekens van liefde welke den minnelyken Jesus in het leste Avontmael bewesen heeft Want hy heeft syne Discipels voor het leste een seer schoon Sermoon gedaen, dat vol was van soetigheyt ende vierige kolen der liefden. Naer dat hy dan syne Discipels de Communie van syn Alderheyligste Lichaem ende Bloet gegeven hadde: soo heeft hy aen Judas geseyt: Het gene gy doet, doet het met den eersten. Ende den onsaligen uyt-gaende, is gegaen naer de Princen der Priesteren, aen welke hy s' woensdags te vooren den Heere verkocht hadde, ende heeft van hun een regement Soldaten gevraegt om Jesus te komen vangen. Hier en-tusschen dede den soeten Heere tot syne Discipels het voorseyt Sermoon, uyt welck ick hier in 't kort stelle uytmerkelycke poincten om te mediteren.

Ten eersten, heeft hy hun vertroost over syn vertrek, seggende: ^[a]Kinderkens, noch een weynig tyts ben ik by u lieden. Dat u herte niet verstoort en zy. In myns Vaders huys zyn veele wooningen. Ick gaen voor u plaetse gereet maeken. Maer ik sal wederkomen ende u ontfangen tot my. Ik en sal u geen weesen laeten. Ik sal mynen Vader bidden, ende hy sal u eenen anderen Vertrooster seynden, den Geest der waerheyt, die met u inder eeuwigheyt blyven sal, die aen de werelt onbekent is. Ik laete u vrede, ik geve u mynen vrede. En zyt niet gestoort, noch en vreest niet: want ik gaen, en kome weder tot u lieden. Waert dat gy my lief hadde gy sout blyde zyn, om dat ik gaen tot mynen Vader. Maer om dat ik u

[a] Joan: 13. 14. 15. 16. sparsim.

[p. 443]

dit geseyt hebbe; u herte is vol droefheyt. Maer inder waerheyt het is u lieden oorbaer dat ik gaen want 't en zy dat ik weg gaen, den Geest den Vertrooster en sal tot u niet komen; Maer indien ik weg gaen, ik sal hem tot u seynden. Ende als diene Geest der waerheyt sal gecomen zyn, hy sal u leeren alle waerheyt. Dese ende diergelycke saeken syde Jesus tot hun, die hunne herten t' eenemael door gingen. Want sy en mochten van syn vertreck niet hooren.

Ten tweeden, heeft hy hun seer hertelyck ende vieriglyk vermaent tot de broederlyke liefde, dikwils seggende ^(a)Dit is myn gebodt, ende dit bevele ik u dat gy malkanderen lief hebt, gelyk ik u lief gehadt hebbe. Hier in zullen sy al weten, dat gy myne Discipels zyt, is't dat gy tot malkanderen liefde draegt.

Ten derden, heeft hy hun vermaent tot de onderhoudinge der geboden, seggende: ^(b)Is 't dat gy my lief hebt, onderhout myne geboden. Die myne geboden onderhout, dien is't die my lief heeft. Ende die my bemint, die sal van mynen Vader bemint zyn, ende sal hem beminnen, ende my aen hem veropenbaeren, die my lief heeft sal myne woorden onderhouden, ende mynen Vader sal hem lief hebben, ende wy sullen tot hem komen, ende by hem een wooninge maeken. Gy zyt myne vrienden, is 't dat gy doet, het gene ick u geboden hebbe.

Ten vierden, versterkt hy hun tegen de toecomende tribulatien, seggende: ^(c)Gy zult in de werelt verdruckinge lyden, maer hebt betrouwen, want ik hebbe de werelt overwonnen. Is 't dat de werelt u haet, weet dat sy my voor u gehaet heeft. Waer 't dat gy van de werelt waert, de werelt soude het gene haer toebehoort beminnen; maer om dat gy van de werelt niet en zyt, ende om dat ik u uyt de werelt verkosen hebbe, daerom haet u de werelt. Is't dat sy my vervolgt hebben,

(a) Joan. 13. 15.

(b) Joan. 14. & 15.

(c) Joan. 15. 16. & 17.

[p. 444]

sy sullen u ook vervolgen. Jae de ure is gecomen, dat al die u dooden sal, meenen sal dat hy Godt dienst doet. Voorwaer, voorwaer ik seg u-lieden gy sult weenen ende kermen, ende de werelt sal blyde zyn; maer uwe droefheyt sal veranderen in blydschap Want ik sal u lieden noch sien, ende u herte sal verblyt syn, ende niemant en sal uwe blydschap van u weiren.

Ten vyfden, den Heere Jesus ten lesten syne oogen heffende naer den Hemel, heeft hem gekeert tot synen Hemelschen Vader, seggende, Vader bewaert dese, die gy my gegeven hebt. Als ick met hun was, ik bewaer dese. Maer nu kome ik by u, Heyligen Vader, ik bidde u voor hun, niet voor de werelt, ende niet alleen voor dese, maer ook voor alle de gene, die in my door hun sullen gelooven. Vader de gene, die gy my gegeven hebt, ik wil dat, waer ik ben, sy ook met my wesen mogen, op dat sy myne klaerheyt sien. Dese ende noch diergelyke andere saeken seyde Jesus, die inder waerheyt de herten waeren doorsnydende.

Is't dat gy dan, ô Ziele, al het gene in dit Sermoon geseyt is, met aendachtigheyt overlegt, ende mediterende neerstelyk herknauwt, ende in deser soetigheyt rust, ik en twyffele niet oft gy sult krachtelyk ontsteken worden door soo veel teeckens van liefde, ende goedertierentheyt van dien aldersoetsten Heere welk hy dien avont bewesen heeft, aensiet hem dan wel als hy spreekt, hoe hy met een krachtige devotie, ende lieffelyke spraeke, drukt in de herten van syne Discipels, alle syne hemelsche proposten, ende hun toeft door dese soete bevalligheyt van syn gesicht ende woorden. Aensiet ook de Discipels, hoe sy t'eenemael bedroeft staen met geboogde hoofden, weenende ende diepe versuchtinge gevende. Maer onder ander aensiet ook Joannes, die altyt met meerder ge-

[p. 445]

meynsaemheyt den Heere aenhing, hoe hy nu met aller aendachtigheyt synen Beminden aensiet, sonder een ooge van hem te slaen, uyt een teerdere affectie, maer als iemant benauwt zynde, ende alle syne woorden met groote neerstigheyt ontfangende: Want hy alleen heeft ons dit Sermoon Christi beschreven. Den Heere seyde ook onder ander zynde in't midden van syn Sermoon: Staet op en laet ons van hier gaen. Och hoe waeren sy alsdan benauwt niet wetende waer oft hoe sy door de duysternissen des nachts gaen moesten, altydts vreesende van hunnen lieven Meester gescheyden te worden. Aensiet hun dan wel hoe sy den soeten Jesus volgen in een tropken, gelyk de kiecxkens achter de hinne, elck dringende om hem naerder te zyn, ende tegen hem somtyts stootende, uyt groote affectie, die sy tot hem hadden, en begeerte om hem te hooren. Welck den sachtmoedighen Heere seer geerne leet. Ten lesten volbrocht hebbende het Sermoon op een ander plaetse ergens buyten de Stadt, soo gaet hy met hun over de beke Cedron naer den Berg van Oliveten, alwaer hy in eenen Hof dat syne ordinaire bidt plaetse was, verwacht den verrader met de gewapende, die hem quamen vangen. Tot hier S. Bonaventura.