Liederen van droom en daad

[p. 41]

Kerstnacht

De Kerstnacht is begonnen
Een nacht vol koele maan;
Het bassen der kanonnen
Is van de lucht vergaan.

Wij hebben 't roer geborgen,
Den gordelriem ontgord.
Tot de ongewenschte morgen
Ons weer ter wallen port.

Ter dekking, diep gedoken
In schemer, 't aangezicht;
Maar buiten, de aarde ontloken
In wonder rijpend licht.

Geen moord of vloek ontheiligt
't Gelaat van dezen nacht;
Ons leven rust beveiligd
Onder de sterrenwacht.

Want ook ter andre zijde,
Van waar ons dood besprong,
Zal 't hart de boodschap beiden
Die voor de herdren zong.

[p. 42]

 

Hoe worden, schroom-bevangen,

 

De menschenkindren goed;

 

De weemoed van verlangen

 

Vermildert ons gemoed.

 

 

 

Hoe hebt ge uw kindren, Vader,

 

Verheerlijkt uit hun smart;

 

Hoe staan we uw vrede nader

 

En nader aan uw hart.

 

 

 

Wordt ons uw Zoon herboren

 

In deze' onzaalgen tijd?

 

Onduldig luistren de ooren

 

Of daar geen kindje schreit.

 

 

 

De onvreed'ge volleren smachten;

 

Weer recht zich kranke hoop;

 

De kring van dage' en nachten

 

Omschreef zijn nieuwen loop.

 

 

 

En lage sterren dwaalden,

 

Beroerd door vreemde macht;

 

Ach, of nu 't Kerstkind daalde

 

In de armoede 'onzer gracht.

[p. 43]

 

Daar is geen vuur, te warmen

 

Verkleumde hoofd en voet,

 

Maar in ons schuttende armen

 

Herbloeit het weiger bloed.

 

 

 

Ons schoudren zullen dekken

 

De' onmond'gen schoonen knaap,

 

Een leger hem verstrekken

 

Ons mantels voor zijn slaap.

 

 

 

De palm, dien 't werk verweerde,

 

Zal zacht van zorge zijn,

 

Bang dat óns hand hem leerde

 

De straal van de eerste pijn....

 

 

 

Zoo dalen en zoo rijzen, -

 

De hemel doel of de aard, -

 

Ons rustiger gepeizen

 

In veilig-vrome vaart.

 

 

 

Ach, als ge uit arremoede

 

Tot heil verkoren zijt,

 

En 't harte gaat bevroeden

 

Waar 't glanzende oog om schreit....

[p. 44]

 

Hoe lang zal 't wonder duren?

 

Wij luistren sprakeloos....

 

En traagzaam wenden de uren

 

Ter nachtelijke roos.

 

 

 

Dan komt, de sterren tegen,

 

In dubblen toon en taal,

 

Uit dubble gracht gerezen

 

Het oude kerstverhaal.