Ekskuseer mijn linkerhand

[p. 56]

Langs de rand van de dood drijft een schip

Langs de rand van de dood drijft een schip.
De machtloze stuurman ben ik.
Het is niet de vraag waar ik heendrijf,
want niets is zo zeker als dat,
maar waarom het zolang uitblijft.
Ik drijf in de stroom, door de wind,
want een mens is van geest en van bloed.
En als ik het kruispunt eens vind
van de bloedstroom en de geest
en weet hoe ik varen moet,
dan tuimel ik over de rand
en is dit schip er geweest.