Hoe bereidt men een ketter

62. Oostland.

De nato is er dus. Onze nieuwe bondgenoot West-Duitsland heeft bij monde van zijn kanselier Adenauer uitgesproken dat het de Oder-Neisse-grens niet erkent. Dit zou een ieder die iets van de geschiedenis van de duitsers weet de moed in de schoenen moeten doen zinken.

De nato-troepen worden onder de bevelen geplaatst van Hitler-generaal Speidel. Onze regering vertelt het volk dat deze onaangename situatie te rechtvaardigen is uit strikt defensieve overwegingen. Iets meer over die Nederlandse regering. De minister van defensie daarin is ir. Staf. Wat zou men in het Oosten van de defensieve geaardheid van minister Staf denken als men daar bekend was met wat over die man bericht wordt in Nederland in de Oorlog, 6de deel, samengesteld door F. Vervooren, uitgegeven door A.W. Bruna & Zoon te Utrecht? (Reken maar dat men dat boek daar kent.)

Ik wil niet zeggen dat onze regering en de heer Staf geheime aggressieve bedoelingen voor ons verborgen hielden. Je moet je alleen maar even indenken hoe groot onze behoefte aan defensie zijn zou, als de Sovjet-Unie een minister van defensie had die niet lang geleden de verdeling van onze provincies Utrecht en Gelderland onder kozakken mede had voorbereid, gepropageerd en in smerige gewelddadigheid helpen uitvoeren? Hier had ik het over Speidel, zoals je zult begrijpen. Nu de nederlandse minister van defensie, ir. C. Staf. Een citaat:

Nederlandsche boeren nemen afscheid van den Nederlandschen bodem. Voor het vertrek naar Oostland.

Aan het vertrek zaterdagochtend der ruim honderd nederlandse boeren naar het Oostland, ging vrijdag een intieme feestavond vooraf in de zalen van hotel Terstege te Oldenzaal. De avond werd bijgewoond door de Landesbauern-

[p. 97]

führer, de leider der Geschäftsgruppe ‘Ernährung und Volkswirtschaft’ van het Rijkskommissariaat Graf Grote, de voorzitter der Kommissie voor de uitzending van bedrijfsleiders naar Oost-Europa, president-direkteur der Ned. Heide Mij., ir. C. Staf, de wnd. burgemeester van Oldenzaal, de heer A.H.G. Wuestink, Regierungsinspektor Fachwerber Ploschlues, de Sonderbeauftragte voor de werving der bedrijfsleiders baron Von Stechow, namens de Aussenstelle Arnhem van de Geschäftsgruppe ‘Soziale Verwaltung’ dr. Kletke, Ortsgruppenleiter der nsdap Uhkötter, en verder vertegenwoordigers van de gewestelijke arbeidsbemiddeling en vertegenwoordigers van den Nederlandschen Arbeidsdienst, benevens verwanten van enkele reeds in West-Rusland toevende nederlandse boeren. Voorts kwam ook de boerenleider E.J. Roskam in de loop van de avond nog afscheid nemen van zijn mannen. De zalen waren feestelijk met dennegroen en bloemen versierd; het stafmuziekkorps van een duits reserve-bataillon luisterde de bijeenkomst met vrolijke marsmuziek op.

Naar Oostland willen wij rijden
Naar Oosland zullen wij gaan
Al over die groene weiden
Frisch over die weiden
Daar is 'r 'n betere steê.

Nadat baron Von Stechow er op had gewezen, dat hier Duitsers en Nederlanders tezamen zijn in het besef van de gemeenschappelijke arbeid van beider vaderland, en burgemeester Wuestink zijn duitse en nederlandse gasten welkom geheten had in deze oude bisschopstad, in antwoord waarop staande de eerste strofen van het Oostlandlied werden gezongen, sprak ir. Staf de mannen toe. Deze wees erop, dat zij als eerste Nederlanders op vreemde bodem zullen gaan werken aan de voedselvoorziening. Gij hebt - aldus spr. - een prachtige opgave te vervullen. In u wordt een groot vertrouwen gesteld, want gij hebt tot taak de graanvoorziening, ook die van ons land, veilig te gaan stellen. Toont niet alleen, dat gij boe-

[p. 98]

ren zijt, maar ook goede Nederlanders en goede kameraden door ginds een gemeenschap te stichten, waarin het parool geldt: één voor allen, allen voor één. Zorg er voor - aldus besloot ir. Staf zijn toespraak - dat voor de geest waarvan gij blijk geeft, ginds steeds groter gebieden aan Nederlanders worden toegewezen. [De neiging om te kursiveren kan ik déze keer niet onderdrukken.]

Hierna voerde Landesbauernführer Graf Grote het woord. Nadat hij deze woorden van ir. Staf had onderstreept, vroeg hij de mannen zich bij hun vertrek naar het Oosten de kaart van de wereld voor de geest te halen en te beseffen hoe klein feitelijk de europese ruimte is tegenover de aziatiese, zich in te denken in welk een kleine ruimte de germaanse en andere volkeren samen leven, weliswaar gescheiden soms door taal en kuituur, maar in een samenleving, intensiever toch dan in welk uur der historie. Dit besef - aldus Graf Grote - is het wat ons de handen ineen moet doen slaan om alles wat voor ons en onze kinderen van betekenis is te beschermen tegen de aziatiese ‘kultuur’. In het bewustzijn hiervan, zult gij begrijpen, waarom de Führer met zijn volk en de verbonden volkeren is aangetreden tegen het bolsjewisme.

Wanneer het duitse en de verbonden volkeren dan hun bloed inzetten, moet gij begrijpen, dat gij mede de handen uit de mouwen dient te steken om de ruimten, gewonnen door het duitse zwaard tot bloei en ontwikkeling te brengen. Europa moet wakker worden in dit historiese uur en de tekenen des tijds verstaan. Onze leuze zij alleen ‘Nederland voedt zichzelf’, heel Europa zal zichzelf moeten voeden.

Met zoveel idealisme moet gij bezield zijn, dat gij als nederlandse pioniers de ruimten wilt gaan kultiveren. Ik weet, dat gij nederlandse boeren, daaruit meer kunt putten dan anderen, ik heb een groot respekt gekregen voor uw prestaties. Toont dan wat de Germaanse mens uit de bodem te voorschijn kan brengen! Tans wachten u gure wintermaanden, doch ik weet dat gij een nederlandse boerenschedel hebt en

[p. 99]

koppig zult volhouden in trouwe kameraadschap om straks als het voorjaar komt en de sneeuw is gesmolten, de moeilijkheden te vergeten en gepakt te worden door de greep van uw beroep. Dan zult gij er trots op zijn, dat gij als eersten erop uit zijt getrokken. Blijft tezamen en voelt u ginds een nederlandse gemeenschap, bewijst dat Nederlanders ook nu nog de kracht vinden tot grote prestaties. Wanneer gij zo handelt, dan twijfel ik er niet aan, dat men mij in Berlijn zal zeggen: ‘Grote, mijn hoogachting voor die nederlandse boeren!’

Nadat na de pauze een der vertrekkende boeren een woord van dank tot Graf Grote had gesproken en voor de Nederlandsche Landstand, ir. A.W. Ausems een kort propagandisties woord had gesproken, nam ten besluite van de in zeer vrolijke stemming doorgebrachte avond de leider van de Nederlandsche Landstand, E.J. Roskam, afscheid van zijn mannen.