Hoe bereidt men een ketter

90. Iedereen is jood.

Elisabeth, met haar engelse achternaam, deelt mij mee: ‘Ik ben bijna voljoods.’

‘Nee,’ zeg ik, ‘dat had ik nooit gedacht! Weet je het zeker?’ Waarom zeg ik het vleiend? Omdat ik haar erg bewonder en omdat ik iets van trots in de vaststelling hoor. Als ik tegenzin zou hebben beluisterd, zou ik gezegd hebben: ‘Misschien valt het nog mee,’ of zo iets, omdat ik Elisabeth nu eenmaal bewonder en omdat ik nu eenmaal lak heb aan rassen.

Zij antwoordt: ‘Nou, ik heb er nooit over nagedacht, maar sinds enige tijd ben ik wel tot deze slotsom gekomen en het is gek dat het je geïnteresseerd maakt in de oorlog in het Midden-Oosten.’

‘Oh,’ zeg ik, ‘je werd meteen zioniste ook.’

‘Nee,’ stelt zij vast, ‘ik vind juist dat zij het daar heel gek doen in Israël en ik trek me dat aan. Het is juist de andere kant.’

‘Goed,’ ik weer, ‘wie weet wat voor joods bloed ik in mijn aderen heb. Ik weet het niet en het kan me ook niets schelen. Iedereen heeft joods bloed. Iedereen is min of meer jood. Ken je het boek van Roger Peyrefitte? Hij beweert dat prins Bernhard joods bloed heeft door een voorvader Pacheco, wat voor lummel dat ook geweest mag zijn. Het kan zo zijn. Het is alle-

[p. 141]

maal niet interessant, het maakt hem er niet minder door en ook niet akseptabeler. Koning Boudewijn van België heeft joods bloed, door zijn voorvader Pereira, koningin Elizabeth van Engeland heeft joods bloed door de voorouders van haar moeder Bowes-Lyon. Haar man heeft joods bloed door de familie Hauke die zich in zijn klub van voorouders bevindt. De familie Bernadotte heeft joods bloed, dus alle zweedse koningen hebben het. Generaal de Gaulle had het door afstamming van een van zijn voorouders, die Kolb heette. Peyrefitte bewijst in Les Juifs, dat boek van meer dan 500 bladzijden, dat Kennedy en Johnson, allebei amerikaanse presidenten, joods bloed in hun aderen hadden...’

‘Nixon ook?’ (Zij valt mij in de rede. Bliksemsnel bedenk ik welk antwoord zij wil horen, en ik kies.)

‘Nee, Nixon niet. Je kent de uitdrukking: Zie, waarlijk, een israëliet in welke geen bedrog is...’

‘Dit klinkt mij antisemities toe.’

‘De bijbel. Nathanaël. Ja, als je 't goed beschouwt is de bijbel antisemities. Maar van Nixon kan gezegd worden: “Zie, waarlijk, een goj dewelke hartstikke vol bedrog zit, het loopt hem de neus uit!” En dan een hele groep franse ministers...’

‘Wat?’

‘Van joodse afkomst. Maar dat zal jou niet interesseren. Het zou me tegenvallen als het je wel interesseerde.’

Zij zei dat het haar niet interesseerde, maar nu ik een keer bezig was moest ik het verhaal afmaken.

De konklusie van Peyrefitte zelf. Die is in zoverre van belang dat hij zegt dat hij met dit boek de mond van alle antisemieten kan snoeren. Nee. Hij begrijpt er niets van. Hij kan met dit boek de mond van alle zionisten snoeren. Als je, wetende dat iedereen op joods bloed kan bogen, wilt volhouden dat de bewoners van Palestina die dat niet doen eruit moeten ten profijte van groningers en russen die het wel doen, dan ben je tenminste duidelijk op een mooi vals spoor.