Gedichten

[p. 129]

O lieve.

O lieve, laat uw zuchten zijn,

En woel in weelden.

De schaduw boordt met zonneschijn

Haar bonte beelden.

De merel merelt in het groen

Haar lieve lusten,

En al de jonge blaren doen

Alsof zij kusten.

O zie, de zomer bloemt en bloeit

Vol klare kleuren!

De wijde weide glanst en gloeit

Vol warme geuren!

De zaden bobbelen op het kruid;

De vlinders krielen;

Het leven ademt leven uit.

De zielen zielen.

[p. 130]

 

Kom, lieve, en laat een kus, een lach,

 

Uw wangen droogen.

 

Laat blijde blauwen als de dag

 

Uw blinkende oogen.

 

Kom mee, kom mede, kom, wij gaan

 

Langs gouden wegen,

 

Waar alle zonnen ondergaan,

 

Den avond tegen.

 

 

 

En waait de wind in zwaren nacht,

 

Door zwarte boomen;

 

O zijg aan mijne zijde zacht

 

Om zoet te droomen.

 

Ik zal u hangen om den hals

 

En waken, waken;

 

En niets en zal uw mondeke als

 

Mijn lippen raken.