Gedichten

[p. 159]

Het wafeleterke.

Heel alleen aan 't tafelke,

Eet ons kindje een wafelke.

Hapt alhier een hoekske,

Boter vlekt zijn doekske.

Gaapt en bijt alginder,

Weer een putteke minder

Dan in 't wilde, zeere, zeer,

Altijd voort en altijd meer:

Wafel in zijn handekes,

Wafel in zijn tandekes,

En zijn gretige oogskens gaan

Naar het bord waar de ander staan.