Gedichten

[p. 199]

Van Pier den mandenmaker.

Pier zei: ik weet een woordeke,

Een woordeke voor u.

We trekken 't korte koordeke,

Katrien, we trouwen nu.

Trien-lief, is dat geen plan, geen plan,

Trien-lief, is dat geen plan?

Een huiske met een hoveke,

Een keuken met een schouw;

Wat stoelen en een stoveke,

En wij daar man en vrouw.

Trien-lief, is dat geen plan, geen plan,

Trien-lief, is dat geen plan?

We komen, met ons handekes,

Wel makk'lijk aan den kost.

Ik maak er voort mijn mandekes,

Mijn winkel wordt uw post,

Trien-lief, is dat geen plan, geen plan,

Trien-lief, is dat geen plan?

[p. 200]

 

En kunnen wij wat stuiverkes

 

Besparen op 't gewin,

 

Ze gaan alzeer en zuiverkes

 

Den aarden spaarpot in.

 

Trien-lief, is dat geen plan, geen plan,

 

Trien-lief, is dat geen plan?

 

 

 

Blaast dan een gunstig windeke

 

Het wonderschipke alhier,

 

We koopen ons een kindeke,

 

En heeten 't Trientje of Pier.

 

Trien-lief, is dat geen plan, geen plan,

 

Trien-lief, is dat geen plan?

 

 

 

Gij kiest uit al mijn wiegekes,

 

Het allersierlijkste uit;

 

En jaagt de dolle vliegekes

 

Met kussen van zijn huid.

 

Trien-lief, is dat geen plan, geen plan,

 

Trien-lief, is dat geen plan?