Meidoorn

[p. 14]

Die den dag door aan me dacht

Die den dag door aan me dacht,
met mijn angst uw angsten suste,
wel te ruste.

Blauwen zuiver zij de nacht.
Neder dauwe sterrenpracht.
Engel, die mijn voorhoofd kuste,
wel te ruste.

Houd de kracht
die ons heil te zamen bracht:
liefde, liefde, onuitgebluschte!
Wel te ruste.