De zware kroon

[p. 21]

De jonge dooden

De dooden, de jonge dooden,
Willen maar niet in slaap.
Ze luisteren steeds, en nooden
Nog menig sterken knaap.

De dooden, de jonge dooden,
Relken temet overeind;
Ze tellen de luide looden
En volgen den slag die deint.

De dooden, de jonge dooden,
Halen de helden af.
Dáarom groeien de zoden
Zoo weigerig op hun graf.