De zware kroon

[p. 24]

Schemering

Komt de beschaamde dag
De huizen bleeken,
't Gebeurt heel stil.
Ik zie ze, reken na reken,
Donkerdakig opstaan
In lichtgetril.

Lage wijken ontwaken;
Luiken en deuren
Slaan op, met kort gerucht;
En, boven zwijgende werklui,
Met haar klaarte zonder kleuren
Groeit traag de lucht.