Het groote liede-boeck

Een ander aendachtich, algemeen Ghebedt, om die geschicktlijcheyt totten gebede, die quijtscheldinge der zonden, die regeeringe des levens, die Godtlijcke verlichtinge, ende die vertooninghe des aenschijns Gods te vercryghen.

NAdemael, o Hemelsche Vader, dat wy ons begeven hebben om uwen heyligen Name aen te roepen, so siet ons aen metten ooghen uwer barmherticheyden, neycht uwe ooren, ende doet uwe milde hant open, ende geeft ons gereynichde ghehoorsame

[fol. Kkk2r]

herten, die wy tot u, o Godt ende Vader in den Hemel moghen opheffen, aldaer wy onsen verlosser ende Salichmaker tot uwer rechter handt hebben, Iesum Christum uwen beminden Sone.

Dewelcke, om ons rechtveerdich te maken, ten Hemel ghevaren is, al waer wy hem lichamelijck noch niet volghen en connen, soo langhe als wy met deser wooninghen overtrocken zijn.

Maer hy heeft ons vertroost ende vastelijck belooft, ist dat wy u, o Vader, yet bidden in synen name, dat ghy ons dat gheven sult

Nu wy dan onse nieticheyt verstaen, soo comen wy voor u om te bidden, maer o lieve Vader, wilt ons doch een stijf, seker, ende vast betrouwen in onse herten gheven, op dat wy begrypen, verstaen, ende ghevoelen mogen uwe waerheyt, ende dat ghy ons stijf ende vast houden sult, 'tghene ghy ons door uwen sone belooft hebt te geven, o Heere, dese waerheyt versekert in onse herten. Ia o lieve Vader, sterct onse betrouwen der maten, dat wy moghen doorgronden, hoe lief ghy het menschelijcke geslachte hebt dennen ghy so willich zijt, alle goede gaven te geven.

Iae dat wy oock vastlijck betrouwen moghen, op uwe almogentheyt, ende dat ghy, o God, niet en belooft, ofte ghy en vermeucht het overvloedich volbrengen. Want also ghy meer begeert onse nutticheyt als wy selven doen, soo gheeft dat wy moghen aensien met onse onwaerdicheyt, maer uwe gheneygede goedicheyt, waerheyt, ende almogentheyt.

Ende also wy u, so sullen met betrouwen aenroepen: So maeckt doch, o Godt ende Vader, onse herten vry van ydelen ende dootlijcken gedachten ende begeerten, op datter geen ongerechticheyt in bevonden en worde, ende dat wy niet anders en bidden, noch begeeren en mogen, dat het gene u, o God behaechlijck zy, tot uwen pryse ende tot salicheyt onser zielen.

[fol. Kkk2v]

Daer toe wilt onse herten vernederen ende verootmoedighen, op dat onse Ghebeden niet ledich wederom en comen, maer datse door die wolcken mogen dringen tot u o God ende Vader. Gheeft ons oock een herte dat wy den naesten geerne vergheven, sonder eenighe weder wrake te behouden. Breect, slaet ende vermorselt ons herten, datse uytghestorte tranen laten, die ghy o Vader aensien meucht, ende die u behaghen moghen.

Ende om alsoo te bidden, so geeft ons een groote begeerte ende herten ghenegentheyt.

Daer toe een soet aendachtich wesen, met kindelijcker liefde, om u (o God) als onsen Vader aen te roepen, in den naem uwes gheliefden Soons Iesu Christi, welckes cracht groot ende mogentlijc is. Dien ghy oock also lief hebt, dat ghy ons niet ontseggen en meucht, ist dat wy u in synen name bidden.

Die oock van ons wech neemt 'tgene u, o Godt, aen ons mishaghen doet. Hy bereyt ons het leven en die ghenade, hy is onsen voorspraker by u, ende bidt voor ons.

Ende daerom bidden wy u in synen Name om die quijtscheldinge ende vergiffenisse onser zonden, Heere vergheeftse ons doch in den name uwes gheliefden Soons Iesu Christi.

Ende nademael ghy onsen Godt ende Schepper zijt, die ons den asem ende het leven ghegeven hebt, so stiert doch onses levens ordeninge totter eeuwiger salicheyt. Want alle onse wercken, daden ende voornemen staen in uwen handen, o Heer rechtse naer u Godtlijck behaghen, wy bevelense uwer machtiger handt.

Maer, o God, gelijck het aerdtrijck sonder regen ende douw, alsoo zijn wy onvruchtbaer sonder uwe ghenade, gratie ende gonste, ende moesten gantsch uytgaen ende verdorren.

[fol. Kkk3r]

Ende daerom wilt ons metten Hemelschen dou, regen ende gonste bedouwen, bevochtigen, ende tot vruchtbaerheyt bereyden, dit bidden wy oock, o lieve Vader, in den name Iesu.

Ende nae dien ghy alleen wijs zijt, ende niet alleen int licht en woont, maer ooc het eeuwige licht selve zijt, ende wy in dese duystere verblinde werelt woonen, so verlicht ons o Godt, met uwer Godtlijcker wijsheyt, die een bystanster uwes troons is, sent die van uwen heylighen Hemelen, ende sentse van den stoele uwer heerlijcheyt, op dat sy met ons zy, ende met ons arbeyde, ende wy moghen weten wat u aengenaem zy, want sonder dese gave en zijn wy, o Godt, u niet aenghenaem, o Heere op dese wijsheyt bidden wy u oock in den name uws gheliefden soons Iesu Christi, inden welcken verborgen legghen alle schatten der wijsheyt ende kennissen.

Ende nu wy met alderley angsten beswaert zijn, so bidden wy u met David: O Heere toont ons u aengesicht so worden wy gesont, op dat wy dat moghen aenschouwen ende leven, want daer in berust onse salicheyt ende eeuwighe leven, welck goet alle heylighen ende uwe uytvercorene genieten, laet ons oock deses in den name Iesu Christi uwes Soons genieten ende deelachtich worden, die ons heeft leeren bidden, gheeftet ons inden geest ende waerheyt te spreken, als wy segghen: Onse Vader, etc.