Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert ClockHet Clxix. Liedeken.Op de wijse van den 6. Psalm: Wilt my niet straffen, Heere, etc.Mijn stemme wilt verhooren,+
O ghy mijn Godt vercooren,
Want ghy mijn Schepper zijt,+
Die my oock hebt gheegheven
Den adem en het leven,+
T’wesen in desen tijt.
Alsoo ghy Heere machtich
T’natuurlijck gaeft warachtich
Sonder toedoen van my,
Alsoo gheeft my ghepresen
Het hemelsch nieuwe wesen
Tot ick gheboren zy+
Reyckt my u handt seer goedich+
Tot dat ick gantsch ootmoedich+
Verschijn voor u altoost,
Vernedert en verslaghen,+
Nae u Godlijck behaghen
En mach worden ghetroost.
| |
[p. 380] | |
+Ick ben swack vol ellenden,
+V hulp wilt my doch senden,
+Tot ick word’ recht ghesont
Van al mijnen ghebreken
Qualijck om uyt te spreken,
Ghy weet mijns herten gront.
†Ghenaed’ wilt my bewijsen
‘Dat ick mach verjolijsen,
Als ick ‡ smaeck u goetheyt,
Dat ick tot allen tijden
V mach ghebenedijden
Om u goetdaedt bereydt.
En in u heyl mach hopen,
En mijnen wegh mach lopen
Tot comt het salich ent,
+En dan naer mijn verloanghen
Mijn erfdeel mach ontfanghen
Int hemelsche convent.
Nu ick hier noch moet beyden,
Soo wilt my doch gheleyden
+Met uwen goeden Gheest,
+Door dees Woestijn ghestadich
Biedt my u handt ghenadich,
Heer mijn behoeder weest.
In mijn swacke versinnen
Wil ick nu gaen beginnen
+My gheven op den padt,
En ghy my comt te baten
En sal ick niet aflaten
+Tot ick coem in die stadt.
Altijdt slaet mijner gade,
T’is Heer op u ghenade
Dat ick my gantsch verlaet:
En dat ghy t’allen daghen
+Sult sorghe voor my draghen,
En my comen te baet.
Nu wil ick naer’t vermeughen
+In u, O Godt, verheughen,
| |
[p. 381] | |
En u midts desen sanck,
Om dat ghy t’mijner vromen
My roept tot u te comen+
Segghen eer ende danck.
Staet Heer tot mijner zijden,
Dat ick my mach verblijden
In u salicheyt groot,+
Als comt † storm en slachreghen,
Dan laet my niet beweghen,
Maer sterckt my in der noot.
Doch Heer zy u ghebeden,
Verhoort dees mijn clach-reden,
Als een lief Vader goet,+
Wat ick niet can bedincken,
Dat wilt doch noch ontsincken
Vyerich in mijn ghemoet.
Teere ben ick int spruyten,
Maer ghy, door u virtuyten,
Plant my in uwen hof,+
Dat ick wassen en bloeyen
Mach, en in deuchde groeyen,+
Verconden uwen lof.
|