Van den aflaet Iesu Christi
(1631)–D.V. Coornhert–
AuteursrechtvrijXI. Capittel.Dat de gheen die niet af en laten van sondigen, Christi weldaden onnut maken.HATTUS. Niet een hayrken beter eert ghyluyden den Hemel-Koning Christum daer met, dat ghy int lochenen van desen zijnen Aflaet Christi zijn weldaeden in u luyden onnudt maeckt ende te niet. Hebron. Eert ghy den Heere oock te recht, dat ghy met sulcke valsch-wroeginghen zijne lidtmaten overliegth ende beschuldigt? Hattus. Dat en doe ick niet. Maer dat ghy Christi weldaden in u self onnut maeckt, is waerachtich, ende bewijse dat in deser wijsen, behoeve ick te bewijsen, dat ghy niet en gelooft, dat eenigh herbooren mensche hier in desen leven gantselijck mach aflaten van sondigen? Hebron. Neen dats nu ons gheschille self, ick segghe neen, maaer ghy ja, daer toe. Hattus. Seyt u Calvijn niet dat het niet anders en mach Ga naar margenoot+ zijn, of die kinderen Godes en moeten noch alle daghe sondigen? Hebron. Ja dat zijn zijne eygen woorden. Hattus. De selve seyt Ga naar margenoot+ mede, dat de ghene die niet af en laten van sondigen, die weldaden Christi onnut ende te niet maken. Hebron. Dat seyt mijn Heere Ga naar margenoot+ Calvinus doch, ende dat houdt ick voor waerheyt: wilt ghy daer tegen seggen? Hattus. Neen ick. Hebron. Waer toe haeldy alle dit dan voort? Hattus. Ick sal't seggen, hoort. Ghyluyden lochent dat hier eenich mensche waerachtelijck aflaet van sondigen. Dus moetmen houden, dat niemant uwer waerachtelijck hier van sondighen aflaet. Want soo yemant sulcks inder waerheyt in sich te gheschieden bevant: en soude de selve met geen goede conscientie mogen lochenen 'tgeen hy wist waer te wesen uyt ondervinden. Also segge ick nu na u eygen leere ende selfs belijdinge alsoo. Wie niet af en laten van sondigen, die maken Christi weldaden onnut ende te niet. Ghyluyden als noch alle dage sondigende en laet niet af van sondigen. Soo blijckt nu dat ghyluyden die weldaden Christi onnut maeckt ende te niet. Daer is nu mijn segghen uyt uwe eyghen leere ende woorden bewesen waerachtig te zijn. Bedenckt nu of men den Heer Christum so doende waerdige eere geeft. Hebron. Noyt hoorde ick mensche onse leere soo stoutelijck sulcke leelijcke stucken aensegghen. Waerlijck Hattus ghy sult noch indes Overheydts gaern vallen. Hattus. Believet Godt sulcx tot Christi eere ende der valsche leeraren schande, so sal ick daer inne niet ongaern vallen. Maer dat sal ick mogen duchten dan eerst. Als d'Overheyt onwijs wort u te veel gelooft, begint te Tyranniseren om gelovens saken, ende der geenre die met behoorlijcke middelen arbeyden tot verbreydinge des waerheyts Vyant is. Maer sulcx is noch hier niet, den Heere zij danck. |
|