Gesprake van liefhebbers des ghemeynen nuts

Betoon vande zotheydt der werlt-wysen, die andere verachten ende haer selfs prijsen.

Waerheyt.

EDele seer vrome achtbare Heeren
Ick wensch u Godlijcke wijsheyt tot een groet
Om u het ware goet te kennen leeren
Edele seer vroome achtbare Heeren,
Wildy u 'tgehoor tot mijn woorden keeren.
En die bewaren, sy comt in u ghemoet,
Edele seer vroome achtbare Heeren
Ick wensch u Godlijcke wijsheydt tot een groet,
Die haer heeft is voor alle quaden behoet:
Een Prince boven alle Princen groot en goet
Heeft my minlijck alhier gheschickt in alder spoet,
Om u, soo ghy zot zijt in uwen ooghen
Sijn salighmakende wijsheydt te vertogen,
Of so ghy waenwijs zijt, doch niet stijf van sinnen,
V die verderflijcke zotheydt te doen kinnen.

Wysgewaende.

Wat maeckt dees Snappert in dit gheselschap loflijck
Wat scheldt sy my onverschult hier aldus groflijck.

Waerheyt.

Ick coom niet van selfs, maer van Gode gesonden,
Is u schurft gheraeckt? ick werp onder den honden,
Een kneppel, ghy melt u ghetreft door u jancken,
Behoortmen die trouwe waerheydt soo te dancken:
Syt ghy waenwijs, waerom schaemdy u der waerheydt
Sy dijt oock niet, hoe maeckt u mijn woort doch swaerheydt.

Wysgewaende.

Niet ick selve, maer die luyden wanen my wys
Dus verdien ick gheen schampreden, maer eer en prijs