Logo DBNL
Ladder Iacobs, of trappe der deughden (1632)

Ladder Iacobs, of trappe der deughden

(1632)–D.V. Coornhert–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige

Ladder Iacobs, of Trappe der Deughden.

Vierde ghesprake.
Van de vereenighinghe door Christum met Gode, t’vvelck maackt goet ende saligh.

         1. Vraghe.

Welcke zijn die voornemelijckste middelen, daar door die Waarheyt so waarlijck (als ghy ghister seyde) vry maackt?

         Antwoorde.

Dats nu eensdeels al gheseyt, maar by u, so ick mercke, noch niet al gemerckt. Het ghesciet door dien men de Zonde kent, so sy inder +Waarheyt is, dat is leelijck, verderflijck ende quaat: door dese kennisse komt (soo mede al is geseyt) in sulck Kenner een vyandlijcke hate. Doet oock yemant gaarne met lusten ofte willigh +t’ghene hy hatelijck vyandt is? Inde eerste swackheydt der Kennissene is meerder wille dan machts om al t’quade te laten, te verwinnen ende te vernielen, maer die krachte des Almogenden Waarheyts in desen Kenner vande Zonde ende t’quade, vermeerdert krachtelijck +allencxkens Mette vermeerderinghe van de Kennisse: Dat eyntlijck de bekende Loghen ende Zonde, als wesende niet anders dan een wesentloose Niet ende ydele Wane, ruymen moet voor de Almoghende ende wesentlijcke Waarheyt en̄ Rechtvaardigheyt, die Christus +selve is, so ruymt die Schaduwe voort Dingh, en̄ soo verdwijnt gantschelijck de Duysternisse voor t’Licht der Sonnen. Dit gheschiedt des noch te eerder en̄ te meerder: overmits neven die ware Kennisse van’t quade oock gesamentlijck +inne komt even soo veele kennisse van’t goede. Wie t’verdriet van de onghesonde Gulsigheyt met smerten so heeft ondervonden, dat hyse bywijlen uyt vreese van de schadelijcke straffe oock beghint te mijden: die moet oock noodtsakelijck in de lustighe Ghesondtheydt uyt de loflijcke Matigheyt bywijlen ondervinden, leeren, kennen, ende sich in die soete vrucht +verblijden: behalven noch die verminderinghe of uytblijvinghe van de walghende quellagie daar met hen die Gulsigheyt voormaals altijt bracht in druck ende lijden. Sulcx bevindt sich oock altijt ontwijfelijck in’t af-sterven van alle andere Zonden en̄ quaden: welcker teghendeelen van Deughden hy dan mede alsoo beghint te kennen: niet alleen te kennen, maar+ oock als wat schoons en̄ wat goets waarachtelijck te beminnen: ghelijck hy oock t’quade meer en̄ meer kennende, meer en̄ meer beghint te haten. Dit gheduert in desen strijdt tusschen+ de Logen en̄ Waarheyt, en̄ tusschen het quade en̄ t’goede, ter tijt toe dat hy in’t alghemeyn het bekende Quaat uyter herten sulcx haat ende vyandt wert, dat hy’t niet en souded willen doen, al waar’t oock niet verboden, ja al+ stondt daar oock loon toe. Daar tegen hy over d’ander zijde oock het Goede in’t algemeyn soo hertelijcken lief krijght ende vriendt wort, dat+ hy’t niet en mach laten te doene, al stondt daar oock sware straffe op. Daar dit geschiet, daar bevindt de Mensche een waare veranderinghe na de Godtlijcke aart: want ghelijck+ als Godt, j. oock zijnē Christus ij. die Ongherechticheyt+ haat: en̄ die Gherechticheyt+ iij. lief heeft: also bevindt hy nu in sijnen ghemoede+ noch die ware hate ten quaden, en̄ liefde+ tē goedēe. Dan weet hy in hem inder Waarheyt door Godes genade volbracht te werden+ t’gebodt van t’quade iiij. te haten, en̄ t’goede+ te lieven. Dit gheschiedt dan niet (als voormaals) om dat het is gheboden, om straf te ontvlieden, om belooninghe te verkrijghen: Neen, maar uyt eenrehande Godtlijcke aart+ v of nature, die hy nu deelachtigh is gheworden.+ Dit is een merckelijcke veranderinghe, want soo hy te vooren in sich bevandt een lust ten quaden, en̄ een walginghe ten goeden: soo+ bevoelt hy nu een walginghe ten quaden, ende een lust ten goeden Want die ware Liefde heeft hier uyt ghedreven de Knechtelijcke vj vreese:+ mitsgaders oock die loonsuchtighe Huerlinghschap, +die geensins en mach blijven in den kinderen Godes, die nu versekertlijck weten dat sy Erfghenamen zijn. Dunckt u oock dat sulcke groote veranderinge van Luste ende Genegentheyt des ghemoedts oock in eenigh Mensche mach wesen sonder sijn selfs weten? Die’t dan alsoo sekerlijck weten, dat dese verande-

ringhe in haar is gheschiedt, en moghen niet wanen dat sy noch niet in hen is gheschiedt. Maar leyder, hoe veele Menschen wanen onwijslijck dat sulcx al in henluyden is gheschiet, oft ten minstē dat sy in die state zijn der geenre daar’t in is gheschiet: sonder dat het in henluyden is begonnen, ja sonder dat sy’t ghelooven moghelijck om te gheschieden.

         2. Vraghe.

Lieve seght doch, wat state van Menschen is dese, die ghy nu hebt voor ooghen ghesteldt?

         Antwoorde.

+T’is de state van de Herboorne Kinderkens Godes, die uyter Herten t’quade nu haten, en̄ t’goede lief hebben. In henluyden heeft de +Heere nu al in der wijsen voorsz gewracht die +goede Wille: j. al hoewel het volbrengen van dien noch al in henluyden en is ghewracht, daarom en komen sy noch niet teffens al t’gehate quaadt laten, noch oock niet al t’gheliefde goet doen, want hen is noch in de weghe die aanklevende of inwoonende zonde der quader +Ghewoonten. Dese is door langhe oeffeninghe in henluyden inghewortelt: ende wert daaromme oock allencxkens door een contrarie goede Ghewoonte uytgheroeyt, doch moet die eyndelijck gantschelijck ruymen. Want wat metter tijd tinne komt, dat mach metter tijdt uyt ghedreven worden: dit gantsche ruymen gheschiet dan, als de Heere self in sulcken zijnen Kinderkens oock krachtelijck ghewrocht sal hebben het volbrenghen nae den goedē Wille. Want gelijck Wil sonder Macht vergheefs is, om t’ghewilde te volbrenghen: soo en doet Godt niet altoos vergheefs in’t Scheppen van den goedē Wille, t’welck nochtans moeste vergheefs zijn, soo het vermoghen om dat te volbrenghen van den Heere ten laatsten daar niet by ghewracht en wordt.

         3. Vraghe.

Wat is nu de naaste Trappe aan dese Kintschappe Godes?

         Antwoorde.

Merckt ghy dan uyten voortgangh der Naturen selfs niet, dat uyt een swack kindeken, soo’t in ghesontheyt blijft levende, een sterck +Ionghelingh wordt of strijtbaar Man? Dit komt niet teffens, maar allencxkens, doch komet noch t’ghene dat allencxkens komt, maar dit gheschiet door tijdt ende oeffeninghe, +alsoo wort sulck Kint inder tijt allencxkens in veelen dinghen gheoeffent, wordt van d’eene +klaarheyt j. gevoert in d’ander, ende ten laatsten +alsoo gheleyt in alle Waarheyt, ij. hen ter goedt worden noodich of nut sijnde: met het +vermeeren van sulcke klaarheyt ende Waarheyt, vermeert dan oock die krachte ende t’vermoghen: Daar door dan oock even so vele afnemen verminderen die Duysternissen en̄ Loghen met der selver krachten. Wie mach hier nu meer twijfelen, dat sulcken Man in Christo alsoo in Waarheyts krachten opghewassen +sijnde, niet lichtelijck verwindt iij. den quaden met alle zijn aanhangh.

         4. Vraghe.

Dits my al een twijfelijck bedencken, want veele houdens voor gantsch onmoghelijck. Souden Menschen dat vermoghen?

         Antwoorde.

Ia Menschen, doch niet met Menschelijcke, maar met Goddelijcke kracht, ende dit in den strijt-Vorst Iesu, onsen almoghenden Salichmaker ende Heere: sodanige volkomē overwinninghe +ende vernielinghe onser Vyanden +wert belooft j. van den Almachtighen ende warachtigen Gode, in Gode die door Christum met ons is, wie mach ons dan teghen ij. sijn, + Wat anders oock is doch die beloofde Vruchte Emanuels, dat is Godt met6 ons, dan overwinninghei ij. onser Vyanden? Soude hier aan+ noch yemant willen twijfelen, die aanmercke+ welcke hier over weder zijden die Hooftluyden ende Campioenen zijn. Daar sal men vinden over de sijde van den herbooren Man ende Ridder Christi, de Almoghende Coningh ende Heere Godt selve. Daar sietmen den verwinner aller zijnre Vyanden Iesus Christus, ende daar wert men ghewaar die kracht des heylighen Gheestes, verselt met die Waarheydt, met die Rechtvaardigheyt, Mette Sterckheydt selve, de Wijsheydt met alle d’andere Hemelsche Deughden ende onverwinnelijcke heyrkrachten Godes. Is dit niet also? Mach yemant dit wederspreken? Ick houde wel neen. Wat Krijgs-Volck is over d’ander zijden tegen desen Ridder Christi met sodanighen Crijghsvorst ende heyrleger omringelt zijnde? Ist niet die overwonnen Duyvel, d’overwonnen Werelt, d’overwonnen Doodt? Ia dat zijn die Koopluyden met sampt die nietighe Loghen, het swacke Vleesch, d’Ongerechtigheyt, Sotheyt ende alle d’andere Duysterlinghen, die als ancxtighe Vledermuysen van selfs vluchten voor’t alderminsten glansken van de Eewighe Sonne der Waarheyt. Vluchtich zijn dese scharen, soo is oock vlughtigh haar Veltoverste+ de Duyvel iiij. voor den ghenen die hem+ maar wederstaat. Lieve secht nu doch, over wat zijde moet hier de zege ofte overwinninge verhoopt worden? j, Gen.14, 20, Deut.32, 30, Isa.9, 4, Mich.5, 8, 9, 1, Ioan.5, 4, 5, ij. Psal.22, 4, Proverb.3, 25, 26, Isa.41, 10, 11, Iere.20, 11, Soph.3, 15, Sach.3, 4, 5, Roma.8, 31, Psal.45, 6, 90, 5, Isai 43, 2, 35, 4, 50, 80, Iere.1, 8, 15, 20, 46, 28. iij. Levit.26, 7, 8, Deut.11.12, 23, 28, 6, 7, 1, Ioan.4, 4, iiij. Iaro.4.7.

         5. Vraghe.

Wat volcht doch na sulcke volkomen overwinninghe der quaden, geschiet zijnde in sodanighe stercke Helden in Christo?

         Antwoorde.

Wat anders dat gantsche verlossinghe, bevrijdinghe+ ende ontberinghe j. van’t quade?+ van’t wroeghen ij. der voorleden Sonden, +overmits die voldoeninge iij. ende quijtscheldinghe+ iiij. Christi? van’t hongherich onghenoegen+ v. overmits die versadinge? Vande+ voorgaande droefheyt vj. overmidts verkrijginghe+ vij. van’t begheerde? Somma na die+ overwinninge volgt volle ende ware verlossinge vande Heerschappije viij. onser Vyanden, +namentlijck vande Werelt, ix. van’t Vleesch, +x. vanden Duyvele, xj. Duysternissen, xij.+ ende sonden. xiij. Dan is men te recht vrij van+ de Dienstbaarheyt, xiiij vande Ancxte. xv.+ vande Wet, xvj. Toorn, xvij. Verdoemenisse, +xviiij. Helle, xjx ende Doot, xx. Wat+ dunckt u nu: sijn daar dan niet geruymt vele+ Quaden, die d’ellendighe Ziele met veele treurighe+ plaghen, plaghen te plagen? j. Isai.60, +18, Ezech 36, 33, 37, 23, Sop.3, 13, Sach.3, 9, +ij. Soph.2, 15, Ierem.31, 34, iij. Isai.53, +5, 6, 11, 1, Tim.2, 6, Roma.3, 25, 4, 25, 2, 14, +iiij. Isa.6, 1, 2, Luc.1, 77, Ephes 1, 7, v Mat.5, 6, Pro.12, 11, Iere.31, 25, vj. Isai.25, 8, 35, 10, 61, 11, Matth.5, 5, vij. Psalm, 20, 3, Pro, 13, 19, Psal.102, 5 viij. Isa.26, 13, 14, Ezech 34, 27, Soph.3, 19, Abac72, ix. Ioan.16, 33, Galat.1, 4, x. Galat.5, 24, 1, Pet.3, 18, xj. Hebr.2, 14, 1, Iohan.3, , xij. Isai.42, 16.

Iohan.12, 46, xiij. 1, Petr.2, 24, 1, Iohan.3, 5, xiiij. Hebr.2, 15, Isai.14, 3, xv. Soph.3, 15, Luc.1, 74, Hebr.2, 14, xvj. Rom.8, 2, Gal.3, 13, 4, 5, xvij. Rom.5, 9, 1, Thess.1, 10, xviij. Ro.5, 16, 8, 1, xix. Ize.13, 14, xx. Oze.13, 14, Colos.2, 13, 1, Tim 1, 10.

         6. Vraghe.

Wat is het goede dat in plaatse van sulcke quade weder is inghenomen in soodanigen verlosten Mensche, of ghenesen Ziele?

         +Antwoorde.

+Ware ghesondtheydt j. der Zielen die hen +was beloofdt, ij. door’t middel van de ghesonde+ iij Leere, die Ziele (daar sy inne komt +ende blijft) warachtelijck genesende, iiij. 1, Psa.29, 3, Prov.3, 8, 4, 22, ij. Isai.30, 26, 58, 8, Iere.33, 6, iij. Psal 106, 10, Proverb.12, 18, 1, Timot.6, 3, 2, Timot.1, 13, 4, 3, Tit.2, 1, 8, iiij. Psal.102, 3, 146, 3, Ozee.6, 2, Iere.30, 17.

         7. Vraghe.

+Waarinne is der Zielen ghenezinghe gheleghen?

         Antwoorde.

Dat zy vervult sy met goeden, te weten, met +Christo j. selve, ende met hem ghesamentlijck +met het Leven ij. der Zielen, metten Lichte +der iij. Genaden, met suyverheyt iiij. des Herten, +kennisse v. Godes, Liefde vj. Godes, +Wijsheyt, vij. Rechtvaardicheyt, viij. Heylicheyt +ix. ende Salicheyt, x j. Isa.9.6. +Rom.8, 32, Colos.1, 3, ij. Iohan.6, 33, 10, 10, +3, 15, Ephes 2, 5, Colos.1, 13. iij. Isai.30, 26, +42, 6, 60, 19, Malach.4, 2, Luc.1.79, Ioan.1, 9, +iiij. Isai.1, 25, Ezech.36, 25, Sach.13, 9, Tit.2, 14, v. Isai.6, 16, 66, 14, Iere.24, 7, Ierem.31, 34, Ezech.34, 27, Ozee.6, 3, Prov.2, 5, Ac. vj. Deut.30, 6, Roma.5, 5, vij.Proverb.2, 6, Eccles.2, 26, Luc.21, 15, Ephes.1, 8. Iac .1, 5, viij. Isa.33, 5, 26, 9, 53, 11, Luc.1, 74, 75, Eph.4.24. Rom.5, 18, 8.4. 2.Cor.5, 21. ix. Luc.1.74.75. Ephes.4.24.1. Thess.3.13. x. Psal.93, 12, Matth.5, 8, 7, 21.

         8. Vraghe.

+Wat ist middel daar door men zulcke Saligh-makende goederen verwerft?

         Antwoorde.

+Het eenige middel is Iesus Christus j. selve (so nu al is geseyt) die by saken sijn verkrijginghe +ij. der Beloften, t’welck wert in den ghenen die’t alles om Christi willen verkoght +iij. en̄ als dreck verworpen, iiij (dat is hen selve +gantschelijck versaackt) hebben. j. 1, Tim.2, 5, Galat.3, 19, Hebr.8, 6, ij. Psalm.36, 4, Gal.3, 14, iij. Matt.13, 44, 45, 46, iiiij. Philip.3, 8.

         9. Vraghe.

+In wat staete, of op wat Trappe staan die Luyden, inden welcken alle sulcx na der Waarheyt is geschiet, ende waar door hebben sy dat vermoghen?

         Antwoorde.

+Dit zijn Vaederen j. ofte Ouderlinghen in den verstande, ende sulcx werden sy door die Salighmakende kennisse Iesu Christi, wandt sy en kenden Christum nu niet meer tijdtlijck, soo hy inde Weerelt heeft ghewandelt nae den +Vleesche: ij. maar sy kenden hem nae zijne Goddelijckheyt, soo hy al van aan beghinne +iij. is gheweest, ende wisten hem te sijn die eenighe +Schatkamer iiij. alre Godtlijcker goederen, als nu bereyckt hebbende den volkomen +Ouderdomme v. Christi, wat swarigheydt was’t soodanighen kenders die bekende ydelheyt ja Dreck te verlaten, om te bekomen den Tresoor alder Godtlijcker Schatten. j. 1, Iohan.1, 13, ij. 2, Corint.5, 16, 17, iij. 1, Ioan.2, 13, iiij. Ephes.1, 7, 3, 8, Col.2, 2, 3, v Iob.12, 12, Ephes.4, 13.

         10. Vraghe.

Hoedanigh ist Leven of die wandel soodanigher+ Vaderen?

         Antwoorde.

Van ghelijcker Aart met het leven Christi, soo dat sy verstrecken een warachtich Beelde Christi, tot een voorbeelde j. van anderē, wāt+ sy en Leven ij. nu niet meer, maar Christus+ leeft in henluyden, soo komet oock dat syluyden (als oock Christus mede niet) haar selfs niet, maar anderen leven, iij. sy en doen+ niemanden quaadt iiij. maar elcken goedt, +v. oock haar Vyanden uyt liefden, als waarachtighe+ ondersaeten in den Rijcke Christi. j. 1, Cor.4, 16, 11, 1, Phili.3, 17, 4, 9, 1, Thess.1, 6, ij. Galat.2, 20, Philip 1, 21, iij. Rom.14, 7, 8, 1, Corinth.10, 20, 12, 25, 1, Cor.13, 5, 2, Cor.5, 15, Philip.2, 4, iiij. 2, Cor.6, 3, 7, 2, v. Matth.5, 44, Luc.6, 27, 35, 2, Tess.3, 13.

         11. Vraghe.

Hoe leeftmen in den Rijcke Christi?

         Antwoorde.

Soo ick nu al hebbe gheseyt, wildy des noch+ meer? Nemet, men Leeft daar Rechtvaardelijck, vredelijck ende blijdelijck. Rom.14.17.

         12. Vraghe.

Wat is Rechtvaardelijck Leven?+

         Antwoorde.

Daar men elck t’sijne gheeft, te weten Gode t’zijne, dat is Liefde j uyt gantscher Herten, +&c. ende Liefden totten Naasten ij. (onsen+ Vyanden iij. daar onder oock begrepen) als+ ons selve. Waar soo elck t’sijne wert gegeven daar en wert niemant veronghelijckt: waar niemant en wert veronghelijckt, daar Leeftmen in Vreden. Dit gheschiet dan int Rijcke Godes, daar men Rechtvaardelijck Leeft. j. Matth.22.37. Luc.10.27. Deut.6.5. ij Matth.25.34.35, Rom.13, 8, 10, Gala.6, 2, Coloss.3, 14, 1, Tim.1, 5, iij. Matth.5, 44, 45, 46, 47, 48, Luc.6, 27.35, Roma.12, 10, Ephes.4, Reg.6, 21, 22, 23, 3, Reg.13, 4, 5, 6, Actor.6, 60, Rom.9, 3.

         13. Vraghe.

Hebben dan alle soodanige ondersaten inden Rijcke Christi die soete Vrede?

         Antwoorde.

Ghewisselijck. Want ghewis zijn die belovers+ j. Woorden. Nu kondy oock light verstaan, +dat ghelijck die noyt sieck ende in zijn gesondtheydt weynigh, alsoo daar teghen die uyt pijnlijcke zieckte tot die gewenschte ghenesinge komt, grootelijck daar inne moeten verblijden: alsoo gaat het oock met dese Vaderen: sy komen uyt soo pijnlijcken zieckte der Zonden, ende door soo vyandtlijcken Oorloge na volkomen verwinninghe in soo waarachtighen ghesondtheydt, ruste ende vrede haarder Zielen, soo moeten sy immers oock ontwijfelijck genieten dat voorschreven derde stuck, namentlijck die vrolijcke blijdtschappe ij. in den heylighen+ Gheest. j. Isai.26.12, 32.17. Psal.118.165. Pro.3.1.2. Rom.2.10. Gal.6.16. ij. Psal.4.7. Eccle.2.26.Zach.2.10. Ioā.15.21, 17.13.

         14. Vraghe.

Maar wat versekertheyt moghen sy hebben van in sulcken Vrede en̄ Blijdtschappe te volherden? Hebben sy die oock niet, soo moet daar altijdt ancxt ende vreese zijn van die te verliesen.+ Wat vreucht of vrede is dan oock die, welcke altijt met ancxten ende vreese bedroeft wert ende ontrustet?

         Antwoorde.

Ontwijfelijcke versekertheydt, steunende opte beloften j. van de ontwijfelijcke ende sekere Waarheyt: datse door niemanden van henluyden en sal genomen worden. Oock en betrouwen syluyden niet op haar eyghen gherechticheyt ende sterckheydt, want sy wel weten dat sy die van haar selfs niet en hebben: daaromme en sijn sy selfs oock niet haar selfs Heeren, maar sy sijn sekerder dan seecker, dat +sy een Machtich ende Rechtvaardigh Heere +ende Koningh ij. hebben, dats haar Heere Christus: Dat hy Ghebenedijt zijnen lieven + ondersaten bewaardt. iij. Dit maackt soodanighe ondersaten in desen Rijcke Christi onder +sijne versorginghe iiij. eene onbedrieghlijcke veyligheyt v. onder zulcken Coningh, die +sijne ondersaten lief vj. heeft, ende voor sijne +Vrunden vij. hout, ja voor sijne zelfs Litmaten.+viij. 1 Iohan.16.22. ij. Psalm.2.6. +Isai.9.6.7, 52.7. Ezech.34.24.37.22. Zach.+9.9. Matth.2.6. Roman.14.9. Ephes.1.22 iij. Proverb.6.22, 13.6. Ezech.34.10. Ioan.10.18.2. Thess.3.3.1. Pet.1.5. iiij. Ephes.5.29. v. Psal.90.5. Isai.26.1, 32.17.1. Iohan 5.18 Isa.35.9, 11, 6, 9, 54.14.60.11. Ier.23.4.6, 32.37.33.16. Ezech.28.26, 34.28. Oze 2.18. Mich.4.3.4. Soph.3.13. vj. Iohan.14.21. Rom.8.37. Ephes.5.2.25. Iohan.13.1.34. vij. Iohan.15.14.15. Luc.12.4. viij. 1.Corinth.6.15. Ephes.5.30.

         15. Vraghe.

+Houdy dan dat sy met Christo een sijn?

         Antwoorde.

+Onderscheydelijck j als Vleesch ij. van +sijnen Vleesche, ende Been van sijnen Gebeente, +Leven iij. aan zijn Lichaam, iiij. daar +aan hy selve t’Hooft v. is, machmen wel+ naarder vereenighinghe vinden? Zoude dat ghetrouwe Hooft sijn eyghen Ledekens dan niet getrouwelijck bewaren? j. Ioan.17.23. Galat.3.28. ij. Ephes.5.30. Genes.2.23.. iij. Rom.12.5.1. Cor.12.22.14. iiij. 1.Cor.12.27. v. Ephes.1.24, 4.4. Rom.12.5.1. Corinth.10.17, 12.12.27. Colos.3.15.19.

         16. Vraghe.

Wat ghemeenschappe hebben sy met Gode?+

         Antwoorde.

Sy hanghen j. Gode aan in Christo, soo+ worden sy door hare vereeniginghe met Christo, ij. oock een met Gode. Gemerckt Christus+ self met Godei ij. een is. j. Deut.10.+30, 11.22, 13.4, 30, 20. Isai.56.6.1. Corinth.6.17. ij. Ephes.2.14.1. Cor.6.17.1. Tim.2.5. Iohan.17.21.iij. Iohan.10.30, 14.9.

Na dien dat Godt selve die goetheyt is, ende sijne voorschreven Kinderen door sulcke ware vereeniginghe met haren Vader Gode, oock selve sijnre Goedtheyt deelachtigh worden, ende die sulckx ghenieten, dat sy nu in Gode waarachtelijck goet zijn geworden: Nadien mede Goetheydt ende Saligheydt inder Eeuwigheyt so onverscheydelijck te samen zijn ende blijven verselt, datmen gheen Saligheydt sonder Goetheyt, als oock wederomme gheen Goedtheydt sonder Saligheydt en magh hebben: Soo volcht noodtlijck, dat alle die door+ die Wedergheboorte met Christo, ende alsoo oock door Christum met Godt zijn vereenicht, inder Waarheydt goedt, ende mitsdien oock zaligh zijn ende wesen sullen Eeuwelijck sonder eynde, dat jonne Godt in sijnen Sone Iesu Christo door zijnen Heyligen Gheest, allen die’t van Herten begheren. Amen.

 

Martij Anno 1584. Stilo novo.


Vorige