Oft gheloove saligh maeckt sonder wercken

[p. fol. cc xcviv]

Datmen misbruyckt die woorden des Apostels Rom. 3. 28.

Capittel 1.
I.

DIe daer leeren dat het geloove salich maeckt sonder wercken, misbruycken daer toe des Apostels woorden, houdende aldus: ⁺ So houden wy dan, dat de mensche gerechtvaerdicht wort door't gelove sonder wercken des wets. Dat ick segge, dat zy die misbruycken, bewijse ic aldus: Alle so wie yet toe of afdoet, tot, of vande heylige schrift: ⁺ die valt onder den vloecken daer inne begrepen, ende misbruyckt de H. Schrifture.

Die voorschreven luyden doen hier toe dat woordeken alleen, 'twelck d'Apostel hier noch nergens en seyt, Jae oock de gantsche Bybel nerghens. Dus misbruycken zy de H. Schrift: Ende dit noch niet alleen in't toe voegen, maer oock in't afdoen.

+ Rom 3. 28.

+ Apoc. 22. 18. 19. Deut. 4. 2.

II.

Want daer d'Apostel seyt: sonder de wercken des Wets, (te weten, de ceremoniale uytterlijcke Godts diensten, die niet en hadden ⁺die Heydenen, welcker God de Heere al mede is, als die oock hebbende des herten besnijdinge, ⁺wel int verborgen Joden waren) laten dese luyden achter blijven die woordekens des Wets, rechts of d'Apostel die te vergeefs daer by gevoecht hadde, ende besnoeyen alsoo met afdoen van die woorden, des Apostels sinnen. Mach nu oock yemant lochenen sulcx te zijn openbaer misbruyck der Godtlijcker Schrifturen? Wat mach uyt sulc misbruyck, uyt sulck toe ende afdoen, uyt sulck raeybraken der Godtlijcker Schriftueren, doch anders volgen: ⁺ dan't vreemde vyer inden wieroocxvaten, ick meyn een vreemt verstant of een valsche sinne te brengen inde H. Schrifture.

+ Rom. 3. 29.

+ Rom. 2. 29.

+ Rom. 16.