Heerlen een stad

[p. 20]

Mijnwerker

Het schoksgewijze vallen in de afgrond.

Aan de navelstreng verbonden
Met de buik der aarde.

Eenmaal weergekeerd in de ontfermende schoot
Schuwt hij de dood niet.

Bloedwarm loopt hij in de crypte
Op zoek naar de verborgen zon.

Zijn handen tasten naar de wanden.

Rusteloos zwervend in de zwarte baarmoeder
Bevrijdt hij zich
Keer op keer
Van de banden des bloeds.